Ελευθερία Μπερνιδάκη-Άλντους



Τροπολογία για τους φοιτητές με αναπηρία στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για τα Α.Ε.Ι.

Πίσω στο Βουλή



Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε,
Κυρία Υπουργέ, κύριες και κύριοι συνάδελφοι,


Επιτρέψετε μου, πριν τοποθετηθώ επί του συνόλου του νομοσχεδίου, να αναφερθώ στην τροπολογία που έχω καταθέσει.

Κυρία Υπουργέ,
Η θεσμοθέτηση ανώτατου ορίου φοίτησης στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι επιβεβλημένη και πολύ σωστή.
Για να μπορέσουν όμως οι φοιτητές με αναπηρία να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους μέσα στο ανώτατο όριο φοίτησης πρέπει τα πανεπιστήμια να τους παρέχουν τα ανάλογα υποστηρικτικά μέσα που έχουν ανάγκη. Σήμερα, δυστυχώς στα περισσότερα πανεπιστήμια δεν υπάρχουν συγγράμματα σε μορφή Braille για τους τυφλούς φοιτητές, δεν υπάρχουν διερμηνείς στη νοηματική γλώσσα για τους κωφούς, ενώ οι φοιτητές με κινητικά προβλήματα δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις παραδόσεις των μαθημάτων, αφού οι υποδομές προσβασιμότητας στην πλειοψηφία των κτηρίων είναι απαράδεκτες.

Ενόψει αυτών των δεδομένων παρακαλώ θερμά να κάνετε δεκτή την τροπολογία μου. Συγκεκριμένα προτείνω
Πρώτον. Το δικαίωμα για τα άτοκα εκπαιδευτικά δάνεια που προβλέπει το άρθρο 13 να επεκταθεί και στους φοιτητές με αναπηρία. Τουλάχιστον αφού τα πανεπιστήμια δεν διαθέτουν σχεδόν καμία πρόνοια για την διευκόλυνση των φοιτητών με αναπηρία, ας τους δοθεί έστω η δυνατότητα, μέσω του δανείου, να αντιμετωπίσουν οι ίδιοι τα προβλήματα που αδυνατούν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να επιλύσουν. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι το οικονομικό κόστος για αυτούς τους φοιτητές είναι τεράστιο. Γεγονός που κάνει άνισες της συνθήκες φοίτησης τους έναντι των υπολοίπων συμφοιτητών τους. Σκεφθείτε ότι ένας εκτυπωτής Braille κοστίζει 4000 Ευρώ, ενώ ένας φοιτητής με κινητικά προβλήματα πρέπει να ξοδεύει υπέρογκα ποσά σε κάποιον συνοδό για να μπορεί να παρακολουθεί τακτικά τις παραδόσεις.

Δεύτερον. Για τους ίδιους λόγους που ανέφερα, προτείνω με την τροπολογία μου να περιληφθεί στο άρθρο 12 η υποχρέωση κάθε πανεπιστημιακού τμήματος να παρέχει υπηρεσίες υποστήριξης προς τους φοιτητές με αναπηρία, μέσω του πολύ σωστού θεσμού, των γραφείων υποστήριξης φοιτητών.

Επί του νομοσχεδίου στο σύνολο του:
Κύριοι συνάδελφοι, η ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες χαρακτηρίζεται από το φόβο της μεταρρύθμισης.
Σήμερα, ενώ σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου τα πανεπιστήμια λειτουργούν ως πηγή έρευνας και πρωτοποριακής γνώσης, τα ελληνικά πανεπιστήμια χαρακτηρίζονται από μία ανεξήγητη ατολμία. Φοβούνται τον ανταγωνισμό, Φοβούνται τη σύγκριση, Φοβούνται την αξιολόγηση.

Ο στόχος του νομοσχεδίου είναι συγκεκριμένος. Τα ελληνικά πτυχία πρέπει να αποκτήσουν το χαμένο τους κύρος. Πρέπει να αποκατασταθεί στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη η πεποίθηση ότι τα ελληνικά Πανεπιστήμια ετοιμάζουν τους αυριανούς επιστήμονες της χώρας. Επιστήμονες έτοιμους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Επιστήμονες που θα μπορούν να ανταγωνιστούν τουλάχιστον τους συναδέλφους τους από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι πλέον ανάγκη να αντιμετωπιστούν άμεσα τα προβλήματα που όλοι έχουμε διαπιστώσει, αλλά φαίνεται πως μέχρι σήμερα κάποιοι δίσταζαν να τα αντιμετωπίσουν.

Θέλω να συγχαρώ την κυρία Υπουργό γιατί με το Νομοσχέδιο επιτέλους το Υπουργείο Παιδείας τολμά να συγκρουστεί με τα θέματα ταμπού του δημόσιου πανεπιστημίου. Το άσυλο, τους αιώνιους φοιτητές, το θέμα της ουσιαστικής αυτοδιοίκησης του, τα θέματα διαφάνειας. Και όχι μόνο τολμά, αλλά προχωρά σε ρεαλιστικές ρυθμίσεις των συγκεκριμένων θεμάτων.

Γίνεται πράξη επιτέλους η πλήρης αυτοδιοίκηση των πανεπιστημίων, τόσο σε οικονομικό όσο και σε διοικητικό επίπεδο. Είναι μια ρύθμιση που τη ζητούσε η πανεπιστημιακή κοινότητα και γίνεται πραγματικότητα. Η πλήρη αυτοδιοίκηση αποτελεί βασική προϋπόθεση για να αξιολογηθούν επιτέλους τα πανεπιστήμια. Δεν είναι λογικό να θέλουμε τα πανεπιστήμια υπόλογα για τις πράξεις τους και να απαιτούμε την αξιολόγηση τους, τη στιγμή που δεν τους δίναμε μέχρι τώρα τη δυνατότητα να καθορίσουν τα ίδια τον προγραμματισμό τους, μακριά από τον κρατικό εναγκαλισμό.

Ένα άλλο ιδιαίτερα σημαντικό σημείο του νομοσχεδίου είναι η ενίσχυση της διαφάνειας στη λειτουργία των πανεπιστήμιων:
  • Η καθιέρωση τετραετούς ακαδημαϊκού προγραμματισμού,
  • Η θεσμοθέτηση υποχρεωτικού Εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας,
  • Η υποχρέωση των πανεπιστημίων να δημοσιοποιούν στοιχεία για όλες τις δραστηριότητες τους ακόμα και στο διαδίκτυο,

Είναι πολύ σωστά μέτρα που θα αυξήσουν στο μέγιστο βαθμό την διαφάνεια στα Α.Ε.Ι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε κύριοι συνάδελφοι, ότι αποτελεί δικαίωμα του πολίτη σε μια δημοκρατία να αξιολογεί και να ελέγχει, μέσα από αξιόπιστες διαδικασίες, κάθε δημόσιο αγαθό πόσο μάλλον την παιδεία. Δεν είναι δυνατόν να καταβάλει ο φορολογούμενος πολίτης χρήματα για την εκπαίδευση των παιδιών του και να μην γίνεται κανένας έλεγχος σχετικά με την ανταποδοτικότητα αυτών των χρημάτων. Κάτι τέτοιο είναι δημοκρατικά και κοινωνικά απαράδεκτο.

Για το θέμα του ασύλου, θεωρώ ότι το νομοσχέδιο μέσα από τις ευέλικτες διαδικασίες που ορίζει δίνει πραγματικά στα πανεπιστήμια τη δυνατότητα να προστατεύσουν αλλά και να οριοθετήσουν τους χώρους που θα ισχύει το άσυλο.
Θεωρώ ότι οι ρυθμίσεις που προωθούνται ενισχύουν με ουσιαστικό τρόπο το ακαδημαϊκό άσυλο. Το άσυλο όμως των ιδεών, της ελεύθερής έκφρασής. Το άσυλο των φοιτητών. Πρέπει, κύριοι συνάδελφοι, να δώσουμε το πανεπιστήμιο σ’ αυτούς που τους ανήκει. Ελεύθερο από τους πλανόδιους παράνομους μικροπωλητές που έχουν καταντήσει τους χώρους τους ένα μεγάλο παζάρι. Ελεύθερο από τους χασισοκαλλιεργητές και τους κουκουλοφόρους. Ελεύθερο από τα εγκληματικά στοιχεία που λυμαίνονται καθημερινά τους χώρους τους.

Κυρία υπουργέ, κύριες και κύριοι συνάδελφοι,
Όλοι, πολιτεία και ακαδημαϊκή κοινότητα, γνωρίζουν ότι τα προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι πολλά και περίπλοκα. Τόσα χρόνια δυστυχώς όμως βλέπαμε μια εγκληματική αδιαφορία των προηγούμενων κυβερνήσεων. Βλέπαμε μια απαράδεκτη αδράνεια. Επιτέλους ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Ορισμένοι, τάχα θεωρούν ότι η μεταρρύθμιση που συζητάμε σήμερα δεν είναι ρεαλιστική, δεν μπορεί να εφαρμοσθεί στην πράξη. Κάνουν μεγάλο λάθος. Σίγουρα η μεταρρύθμιση δεν θα λύσει τα προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσα σε 10 μέρες. Χρειάζεται χρόνος και αγώνας. Αυτόν τον αγώνα είμαστε αποφασισμένοι να τον δώσουμε μέχρι τέλους. Και θα τον κερδίσουμε. Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει την μεταρρύθμιση στην παιδεία όπως δεσμεύθηκε με το προεκλογικό της πρόγραμμα. Αυτό επιβάλλει ο σεβασμός προς τον ελληνικό λαό. Ο σεβασμός προς τους πολίτες που την εμπιστεύθηκαν να κυβερνήσει τη χώρα.
Αυτοί που δεν θέλουν την αναβάθμιση του ελληνικού πανεπιστημίου, αυτοί που θέλουν την αδράνεια, αυτοί που θέλουν το διάλογο χωρίς ημερομηνία λήξεως, θα μας βρουν απέναντι τους. Θα βρουν απέναντι τους την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

Σας ευχαριστώ

Ομιλία Τροπολογίας [97.00 kb]

αρχή

Αποστολή σελίδας