Ελευθερία Μπερνιδάκη-Άλντους

Συζήτηση και έγκριση του τελικού σχεδίου Έκθεσης

Η θέση της σελίδας είναι:

Πίσω στο Πρακτικά Επιτροπής για την Αντιμετώπιση των προβλημάτων που απασχολούν τα άτομα με αναπηρία- Περίοδος ΙΑ'- Σύνοδος Α' και Περίοδος ΙΑ'- Σύνοδος Β'

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ[b]
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ' - ΣΥΝΟΔΟΣ B'
ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ,
ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ

12 Απριλίου 2006

ΠΡΑΚΤΙΚΟ (Άρθρο 40 παρ. 1 του Κ.τ.Β.)

Στην Αθήνα σήμερα 12 Απριλίου 2006, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.00΄ π.μ., συνεδρίασε στην Αίθουσα 151 του Μεγάρου της Βουλής, η Ειδική Διακομματική Επιτροπή για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που απασχολούν τα άτομα με αναπηρία, υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής, κυρίας Ελευθερίας Μπερνιδάκη – Άλντους, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Συζήτηση και έγκριση του τελικού σχεδίου Έκθεσης.

Η Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη απαρτίας, κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης και έκανε την α΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Σήμερα, είναι η μεγάλη στιγμή. Παρουσιάζουμε προς έγκριση το τελικό σχέδιο της Έκθεσης μας. Βέβαια, στην τελική μορφή θα την απολαύσουμε όλοι, κατόπιν της σελιδοποίησης των κειμένων μας, από την Γραμματεία των Επιτροπών στη Βουλή.

Σήμερα θα παρουσιάσω τη συνοπτική αναφορά της Προέδρου της Επιτροπής και κατόπιν τις προτάσεις, που ήδη έχετε και οι οποίες είναι η απόρροια και τα συμπεράσματα που όλοι έχουμε καταλήξει. Σημειώνω, εδώ, για τα πρακτικά ότι με ενημέρωσε η κυρία Νικολαϊδου ότι θα καταθέσουν από το ΚΚΕ μια συγκεκριμένη τοποθέτηση, την πρώτη μέρα έναρξης των εργασιών μετά τις διακοπές του Πάσχα, στις 2 Μαΐου.

Η Επιτροπή μας, που λειτούργησε με εντατικούς ρυθμούς κατά την Ά και Β΄ Σύνοδο της περιόδου ΙΑ΄, επιφορτίστηκε με το έργο της διερεύνησης των προβλημάτων που απασχολούν τους πολίτες με αναπηρία, καθώς και της διατύπωσης συγκεκριμένων συμπερασμάτων για την επίλυση τους.

Η σύσταση της αποτελεί καινοτομία και απέδωσε ουσιαστικό και σημαντικό έργο. Το αποδεικνύει αυτή η Έκθεση, η οποία αποτελεί την πρώτη τεκμηριωμένη καταγραφή από την Βουλή των Ελλήνων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία στην προσπάθεια κατοχύρωσης ίσων ευκαιριών πρόσβασης σε όλα τα αγαθά της κοινωνίας, της οικονομίας, του πολιτισμού, της ζωής.

Η έκθεση διαιρείται σε έξι θεματικές ενότητες, οι οποίες αγγίζουν ορισμένους από τους σημαντικότερους τομείς που επηρεάζουν με άμεσο τρόπο την ποιότητα της ζωής των ατόμων με αναπηρία, την εκπαίδευση, την απασχόληση, την προσβασιμότητα, την υγεία, την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, τον συντονισμό των πολιτικών δράσεων. Όπως θυμάστε είναι οι άξονες, γύρω από τους οποίους ταξινομήσαμε τα θέματα μας και προσκαλέσαμε τους προσκεκλημένους, είτε εκπροσώπους φορέων αναπήρων είτε εκπροσώπους δημόσιων φορέων και αρχών ή μελών της Κυβέρνησης.

Κάθε εισήγηση ξεχωριστά αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη θεματική ενότητα, αναλύοντας τα επιμέρους προβλήματα και παραθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις για δράσεις προς τους εμπλεκομένους φορείς με το θέμα.

Στο τελευταίο κεφάλαιο της έκθεσης παρουσιάζονται συνοπτικά οι προτάσεις της επιτροπής, οι οποίες απορρέουν από τις εισηγήσεις των μελών της και τα πρακτικά των συνεδριάσεων. Η επιτροπή διαφύλαξε το διακομματικό χαρακτήρα της και όλα τα μέλη της επέδειξαν ευρύτητα αντίληψης και με ευαισθησία εργάσθηκαν με στόχο την καλύτερη προσέγγιση του αντικειμένου των εργασιών της.

(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ-ΑΛΝΤΟΥΣ)

Στο πρώτο στάδιο των εργασιών της, η επιτροπή ακροάσθηκε πολλούς αναπηρικούς φορείς κατά κατηγορία αναπηρίας, οι οποίοι εξέθεσαν με αναλυτικό τρόπο τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κάθε αναπηρία ξεχωριστά.

Στο δεύτερο στάδιο των εργασιών, εκλήθησαν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι Υπουργοί καθώς και σημαντικοί εμπλεκόμενοι φορείς της δημόσιας διοίκησης, οι οποίοι παρουσίασαν τις δράσεις και τις πολιτικές τους σχετικά με τα αναπηρικά θέματα.

Βέβαια, δεν μπορέσαμε, βέβαια να ολοκληρώσουμε τις επαφές στο βαθμό που επιθυμούσαμε αφού τα προβλήματα που απασχολούν τα άτομα με αναπηρία αγγίζουν σχεδόν κάθε τομέα της ζωής τους και ο χρόνος λειτουργίας της επιτροπής ήταν προκαθορισμένος. Εν τούτοις, οι συνεδριάσεις αποδείχθηκαν αρκετές για να καταγράψουν ορισμένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες με αναπηρία στη χώρα μας.

Πιστεύουμε ότι το έργο της επιτροπής πρέπει να συνεχισθεί με τη σύσταση Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής στη Βουλή για τα αναπηρικά θέματα, αφού τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία δεν ήταν δυνατόν να εξετασθούν σε όλες τις διατάσεις τους, στον περιορισμένο και προκαθορισμένο χρόνο λειτουργίας της. Οι Διαρκείς Επιτροπές της Βουλής έχουν άμεση συνεργασία και έρχεται σε αυτές η δουλειά των καθ’ ύλην Υπουργείων που είναι αρμόδια για τα νομοσχέδια που έρχονται στις Επιτροπές αυτές. Αφού δεν υπάρχει ένα Υπουργείο για τα αναπηρικά θέματα ούτε μια Ειδική Γραμματεία, μία Ειδική Μόνιμη Επιτροπή είναι ο μόνος και απαραίτητος φορέας, όπως όλοι έχουμε συμφωνήσει, που μπορεί να δώσει την αρμόζουσα σπουδαιότητα και προτεραιότητα στα αναπηρικά θέματα μέσα από τη Βουλή των Ελλήνων.

Κοινή παραδοχή μας είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχουν συντελεσθεί θετικές μεταβολές στον τρόπο που η ελληνική πολιτεία και η κοινωνία προσεγγίζουν τα ζητήματα της αναπηρίας. Όμως, στην ελληνική κοινωνία υπάρχουν ακόμα εμπόδια που δεν επιτρέπουν στους πολίτες με αναπηρία να ασκούν ισότιμα τα δικαιώματα τους όπως οι υπόλοιποι πολίτες. Στα πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα από τις εργασίες της επιτροπής μας περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι διαπιστώσεις ότι:

Α. Βασικός στόχος μας πρέπει να είναι η διάχυση της διάστασης της αναπηρίας σε όλες τις πολιτικές.

Β. Ο συντονισμός και η στενή συνεργασία των εμπλεκομένων φορέων με τα αναπηρικά θέματα-Κυβέρνησης, κοινωνικών εταίρων, ιδιωτικού τομέα και των ίδιων των ατόμων με αναπηρία- είναι ένα μεγάλο προαπαιτούμενο στον αγώνα κατά της άρσης των υφιστάμενων αρνητικών διακρίσεων.

Γ. Η διευκόλυνση της ενεργής συμμετοχής των ίδιων των ατόμων με αναπηρία στην πολιτική και στα κέντρα λήψεως αποφάσεων αποτελεί βασική προϋπόθεση για να είναι ουσιαστικά κάθε πολιτική προσπάθεια και δράση που στοχεύει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής αυτών των ανθρώπων.

Δ. Η ευαισθητοποίηση και συστηματική ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, σχετικά με τα δικαιώματα και τις ιδιαίτερες ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες, καθώς και σχετικά με τις ικανότητες τους, μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην καταπολέμηση των αρνητικών προκαταλήψεων που υφίστανται καθημερινά οι ανάπηροι πολίτες της χώρας μας. Επίσης, τα συμπεράσματα της έκθεσης, όπως παρατίθενται στις επιμέρους εισηγήσεις που έχουν ήδη παρουσιαστεί στην Επιτροπή μας, υπογραμμίζουν ότι πρέπει να γίνουν ακόμη αρκετές βελτιώσεις σε τομείς, όπως η πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην απασχόληση, στο δομημένο περιβάλλον, στις μεταφορές.

Προσδοκούμε ότι η Έκθεση θα αποτελέσει βασικό σημείο αναφοράς στο δημόσιο διάλογο σχετικά, αφενός, με την προοπτική βελτίωσης του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου, αφετέρου, με τη λήψη όλων των αναγκαίων δράσεων από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών με αναπηρία.

Προς αυτή την κατεύθυνση, έχουμε ως οδηγό μια πολύτιμη και πρωτόγνωρη παρακαταθήκη: Τις τεκμηριωμένες εισηγήσεις και προτάσεις, που αναπτύχθηκαν στην Επιτροπή μας από τους συναδέλφους εισηγητές, αλλά και τις εύστοχες παρεμβάσεις όλων των υπολοίπων συναδέλφων, οι οποίες μπορούν και πρέπει να αξιοποιηθούν στο έπακρο, για την προώθηση νέων πολιτικών που θα συμβάλλουν στην ενίσχυση της ισότιμης συμμετοχής των πολιτών με αναπηρία στην ελληνική κοινωνία.

Χωρίς υπερβολή, θα ήθελα να τονίσω ότι η συμμετοχή του καθενός ήταν πολύτιμη. Είμαι σίγουρη ότι, ως το τέλος της Συνόδου που θα συνεχίσουμε τις συνεδριάσεις μας, η συνεργασία μας θα αποβεί ακόμα πιο χρήσιμη. Θα ήθελα να πω ότι τα πρακτικά της Επιτροπής μας είναι μια πηγή. Τα αναφέρουμε στην Έκθεση, για να είναι γνωστό και να νομιμοποιηθούν σαν μέρος της Έκθεσης.

(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΑΛΝΤΟΥΣ-ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ, Προέδρου της Επιτροπής)

Βεβαίως, η έκθεση δεν μπορεί να περιέχει τις σελίδες των πρακτικών, όμως, πιστεύω ότι εκεί βρίσκονται ανεκτίμητοι θησαυροί, γιατί εκεί όλοι μας κάναμε προτάσεις και είχαμε εμπειρίες ενημέρωσης, καθώς και διαφωτισμού πάνω σε αυτά τα θέματα, τα οποία νομίζω ότι αντανακλούνται πάνω σε αυτά τα πρακτικά. Οπότε όποιος ενδιαφέρεται για αυτά τα θέματα μπορεί να ανατρέξει σε αυτά τα πρακτικά.

Η σύνοψη των προτάσεων έγινε με επιμέλεια δική μου, είναι όμως απόρροια των εργασιών της Επιτροπής μας αυτά τα δύο χρόνια.

Ι. Συντονισμός Δράσεων και πολιτικών σχετικά με την αναπηρία.

Σαφέστατα μπορεί να προκύψουν, ίσως, κάποιες φραστικές αλλαγές ή άλλες στην επεξεργασία των κειμένων με την επιμέλεια μου, όταν θα προχωρήσουμε στην έκδοση της έκθεσης μας.

1. Σύσταση Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής στη Βουλή για τα Αναπηρικά Θέματα.

Στη Βουλή των Ελλήνων δε λειτουργεί Μόνιμη Επιτροπή με αντικείμενο τα προβλήματα των πολιτών με αναπηρία, με αποτέλεσμα η διάσταση της αναπηρίας να αντιμετωπίζεται αποσπασματικά στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών εργασιών. Η σύσταση Μόνιμης Επιτροπής στη Βουλή για τα αναπηρικά θέματα κρίνεται απαραίτητη στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού της ελληνικής νομοθεσίας σχετικά με τα θέματα της αναπηρίας, αλλά και στην εναρμόνιση της με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές απαιτήσεις.

2. Κωδικοποίηση Υφιστάμενης Νομοθεσίας που Αναφέρεται στα άτομα με αναπηρία.

Η κωδικοποίηση των κείμενων διατάξεων που αφορούν στην απόκτηση της ιδιότητας του αναπήρου και τα συνακόλουθα πλεονεκτήματα που συνδέονται με αυτή κρίνονται απαραίτητα. Το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο προστασίας των ατόμων με αναπηρία είναι ευρύτατο και ιδιαίτερα πολύπλοκο και περιλαμβάνει διατάξεις διάσπαρτες σε νομοθετήματα ποικίλου ενδιαφέροντος και περιεχομένου. Έτσι το υφιστάμενο πλαίσιο καθίσταται δυσλειτουργικό για τη διοίκηση και οι ίδιοι οι πολίτες με αναπηρία αντιμετωπίζουν έλλειμμα πληροφόρησης ως προς τα δικαιώματα τους.

3. Λειτουργία του Εθνικού Παρατηρητηρίου Ατόμων με Αναπηρίες, το οποίο ιδρύθηκε με το νόμο 3106/2003.

Η λειτουργία του Εθνικού Παρατηρητήριου Ατόμων με Αναπηρίες μπορεί να αποτελέσει το σημείο αναφοράς στις σχέσεις κράτους και πολίτη με αναπηρία. Ο συγκεκριμένος φορέας μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στο συντονισμό των εμπλεκομένων με τα αναπηρικά θέματα φορέων του δημοσίου, καθώς και στον έλεγχο εφαρμογής των σχετικών μέτρων και δράσεων, με στόχο τη συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων των ατόμων με αναπηρία.

4. Σύσταση Γενικής Γραμματείας Ισότητας για τα άτομα με αναπηρία.

Είναι αναγκαία η σύσταση ενός αξιόπιστου κεντρικού φορέα, που θα στηρίζει, ως επιστημονικός σύμβουλος σε θέματα ατόμων με αναπηρία, την πολιτεία και θα συμμετέχει στο σχεδιασμό και στην παρακολούθηση των δράσεων και των μέτρων, στην προσπάθεια κατοχύρωσης ίσων ευκαιριών πρόσβασης για τα άτομα με αναπηρία σε όλα τα αγαθά της κοινωνίας, της οικονομίας, του πολιτισμού, της ζωής.

Η σύσταση Γενικής Γραμματείας μπορεί να λειτουργήσει στο πρότυπο της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Δύο Φύλων που λειτουργεί στο Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, εδώ και πολλά χρόνια, με πολύ καλά αποτελέσματα. Θεωρώ ότι αυτή η πρόταση είναι πολύ σημαντική.

ΙΙ. ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

1. Σύσταση Ειδικής Γραμματείας Ειδικής Αγωγής στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Στην προσπάθεια ουσιαστικής μεταρρύθμισης της εκπαίδευσης των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες κρίνεται αναγκαία η αναβάθμιση της υφιστάμενης Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής, η οποία εντάσσεται διοικητικά στη Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας.

Νομίζω ότι μόνο μια τέτοια αναβάθμιση δίνει ελπίδες ότι θα αντιμετωπιστεί σοβαρά αυτό το μεγάλο θέμα και θα συνάδει και με τις πολιτικές των προηγουμένων χωρών.

2. Αναβάθμιση του Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο είναι ο πλέον αρμόδιος θεσμικός φορέας για την επεξεργασία και υποβολή προτάσεων για θέματα Ειδικής Αγωγής, καθώς και για τη χάραξη κατευθύνσεων για το σχεδιασμό της εκπαιδευτικής πολιτικής σε θέματα ειδικής αγωγής. Η ενίσχυση του συμβουλευτικού ρόλου του Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου θα επιδράσει καθοριστικά στη βελτίωση της ειδικής αγωγής στη χώρα μας. Εδώ πρέπει να διευκρινίσω ότι η ίδρυση Γενικής Γραμματείας Ειδικής Αγωγής στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων δεν εξουδετερώνεται κατ’ ουδένα τρόπο από το ρόλο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, που ήδη είναι θεσμοθετημένος, απλά δεν αρκεί.

3. Ίδρυση Νέων Kέντρων Διάγνωσης Αξιολόγησης Υποστήριξης Κ.Δ.Α.Υ. και περαιτέρω στελέχωση των υπαρχόντων με εξειδικευμένο προσωπικό.

Τα Κέντρα Διάγνωσης, Αξιολόγησης και Υποστήριξης παρουσιάζουν σημαντικά προβλήματα στη λειτουργία τους, καθώς και στην έγκαιρη αξιολόγηση των ενδιαφερομένων, εξαιτίας των ελλείψεων τους σε εξειδικευμένο προσωπικό.

4. Νομοθετική Αναγνώριση της Γραφής Braille, ως Επίσημης Γραφής των Τυφλών.

Η θεσμική κατοχύρωση της γραφής Braille, ως επίσημης γραφής των τυφλών, θα βελτιώσει την ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας και συνακόλουθα τις δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης των τυφλών.

5. Θεσμοθέτηση Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας και της Γραφής Braille.Τα πιστοποιητικά επάρκειας της ελληνικής νοηματικής γλώσσας και της γραφής Braille χορηγούνται στη χώρα μας χωρίς να ελέγχονται για την αξιοπιστία τους από την πολιτεία.

6. Σύσταση Ειδικού Φορέα Ελέγχου Προδιαγραφών Προσβασιμότητας και Λειτουργικότητας των Σχολικών Δομών Ειδικής Αγωγής.

Κρίνεται αναγκαία η βελτίωση των υποδομών προσβασιμότητας στο σύνολο των σχολικών μονάδων ειδικής αγωγής, οι οποίες στην πλειοψηφία τους δεν διαθέτουν τις κατάλληλες υποδομές για τη φιλοξενία και εκπαίδευση μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Συνέχεια ομιλίας κ. Μπερνιδάκη – Άλντους Ελευθερίας, Προέδρου της Επιτροπής.

7. Δημιουργία προγραμμάτων μετεκπαίδευσης και επιμόρφωσης εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, σε θέματα ειδικής αγωγής.

Στην πλειοψηφία τους, οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων καθώς, και το ειδικό και βοηθητικό προσωπικό, δεν έχουν επαρκή επιστημονική κατάρτιση και επιμόρφωση σε θέματα ειδικής αγωγής.

8. Καθιέρωση ειδικού κριτηρίου αξιολόγησης των Α.Ε.Ι. σχετικά με το βαθμό προσβασιμότητας τους και σχετικά με τις υπηρεσίες που υπάρχουν προς τους φοιτητές με αναπηρία, στο πλαίσιο της διαδικασίας αξιολόγησης των ιδρυμάτων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Δηλαδή πρέπει να αξιολογούνται και τα πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι. και σε σχέση με το πώς εξυπηρετούν, φιλοξενούν και αποδέχονται ανάμεσα τους φοιτοιτές με αναπηρία. Τα Α.Ε.Ι. πρέπει να αξιολογούνται για την ποιότητα των σχετικών υπηρεσιών που παρέχουν, προκειμένου οι φοιτητές με αναπηρία να μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμά τους για ισότιμη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και να είναι αποδέκτες εκπαίδευσης ίδιας ποιότητας με όλους τους φοιτητές.

9. Δημιουργία Ειδικής Υπηρεσίας σε κάθε Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. της χώρας, με αρμοδιότητα την επίλυση των προβλημάτων στην εκπαίδευση των φοιτητών με αναπηρία.

Στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση παρουσιάζεται έλλειψη κατάλληλου υποστηρικτικού υλικού για τους φοιτητές και σπουδαστές με αναπηρία, καθώς και μεγάλη έλλειψη υποδομών προσβασιμότητας.

ΙΙΙ. ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

1. Θέσπιση ισχυρότερων κινήτρων – φορολογικών και άλλων – προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις για την πρόσληψη και απασχόληση εργαζομένων με αναπηρία.

Η Πολιτεία, στο πλαίσιο των πολιτικών ενσωμάτωσης των Α.Μ.Ε.Α. στην αγορά εργασίας, πρέπει να παρέχει συγκεκριμένα οικονομικά κίνητρα προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις για την πρόσληψη εργαζομένων με αναπηρία, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που η απασχόληση τους προϋποθέτει εύλογες προσαρμογές στο χώρο εργασίας και κατά συνέπεια ιδιαίτερο οικονομικό κόστος για τον εργοδότη. Στα πλαίσια των νέων καθεστώτων που φορούν τις ΔΕΚΟ και στα πλαίσια του ρόλου που παίζουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις στην οικονομία μας, αλλά και στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, πρέπει να προβλέψουμε εργοδοσία για τους αναπήρους, με την ανάλογη υποστήριξη, ώστε να μπορούν να εκτελέσουν σωστά τη δουλειά τους, παρά την αναπηρία τους.

2. Αναθεώρηση του Κανονιστικού Πλαισίου του ν. 2643/1998, για τις προσλήψεις των Ατόμων με Αναπηρία στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, προς την κατεύθυνση του διαχωρισμού των διαδικασιών προσλήψεων εργαζομένων με αναπηρία από τις υπόλοιπες κατηγορίες προστατευόμενων προσώπων του νόμου - πολύτεκνους, μέλη Εθνικής Αντίστασης κ.λ.π..

Τα Άτομα με Αναπηρία, ως ιδιαίτερη προστατευόμενη ομάδα, στο πλαίσιο του ν. 2643/1998, παρουσιάζουν πολλά στοιχεία ανομοιογένειας, λόγω κυρίως μιας ευρείας κλίμακας διαφορετικών δεξιοτήτων, δυνατοτήτων, αλλά και αναγκών. Κρίνεται αναγκαία η αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου απασχόλησης, ώστε αυτό να ρυθμίσει διακριτά και ανάλογα με τις ειδικότερες ανάγκες κάθε κατηγορίας αναπηρίας την πρόσβαση στην απασχόληση, με στόχο τη λειτουργική αξιοποίηση των προσόντων του κάθε ατόμου με αναπηρία. Το να μαζεύονται μόρια που δεν οδηγούν πουθενά ή να μπαίνουν όλες οι κατηγορίες σε ένα τσουβάλι δεν έχει κανένα νόημα.

Περαιτέρω, η συμπερίληψη στην ίδια διαδικασία προσλήψεων πολλών προστατευόμενων ομάδων δημιουργεί από μόνη της περιπλοκές στη λειτουργία του συστήματος, καθώς οι προστατευόμενες ομάδες δεν έχουν κατ’ ανάγκη κοινά χαρακτηριστικά και ανάγκες.

3. Ενίσχυση των Υπηρεσιών Ενημέρωσης του Ο.Α.Ε.Δ. προς τα Άτομα με Αναπηρία, σχετικά με τις προσφερόμενες δυνατότητες απασχόλησης τους.

Οι ευκαιρίες απασχόλησης που παρέχονται για τα ΑμεΑ, μέσω του ΟΑΕΔ, πρέπει να δημοσιοποιούνται με προσβάσιμο και φιλικό τρόπο προς όλες τις κατηγορίες αναπηρίας. Όπως επισημαίνεται σε ειδική έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη, τον Ιούνιο του 2005 ένας μεγάλος αριθμός ανέργων με αναπηρία δεν έχουν επαρκή ενημέρωση για τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την πρόσληψη τους, με αποτέλεσμα πολλές αιτήσεις τους να απορρίπτονται.

4. Δημιουργία εξειδικευμένων προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης για τα Άτομα με Αναπηρία.

Η πρόσβαση των Ατόμων με Αναπηρία στην απασχόληση δεν συνδέεται στη χώρα μας με την εκπαίδευση και την εξειδίκευση τους, ώστε να εντάσσονται ισότιμα στην αγορά εργασίας. Οι πολιτικές ενσωμάτωσης και οι πολιτικές κοινωνικής ένταξης των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας πρέπει να βασίζονται σε προγράμματα δια βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης, που στόχο θα έχουν την εξατομικευμένη προσωπική υποστήριξη τους και θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες συνθήκες οργάνωσης της εργασίας.

ΙV. ΥΓΕΙΑ – ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

1. Καθιέρωση Κάρτας Αναπηρίας, στο πλαίσιο της πολιτικής περιορισμού της γραφειοκρατίας στο δημόσιο τομέα

Κρίνεται αναγκαία η δημιουργία κάρτας αναπηρίας, η εφαρμογή της οποίας μπορεί να συμβάλλει στην ταχύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών με αναπηρία, κατά τις συναλλαγές τους με τις δημόσιες υπηρεσίες.

2. Θέσπιση Εθνικού Μητρώου Αναπήρων και Καταγραφή όλων των πολιτών με αναπηρία.

Η δημιουργία εθνικού μητρώου Ατόμων με Αναπηρία μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στη χάραξη στοχευμένων πολιτικών για τα Άτομα αυτά, στο πλαίσιο της εκάστοτε αναπηρίας, καθώς και στο πλαίσιο κάθε περιφέρειας της χώρας ξεχωριστά.

(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ, Προέδρου της Επιτροπής)

Περαιτέρω, η ασάφεια του υφιστάμενου Συστήματος Αξιολόγησης, καθώς και η καταγραφή των Ατόμων με Αναπηρία σε πληροφοριακά συστήματα μη εποπτευόμενα από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, συντελούν στην αδυναμία της χώρας μας να παράγει στατιστικά στοιχεία και να ενημερώνει ανάλογα, όπως έχει υποχρέωση, την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας.

3. Αναθεώρηση του Συστήματος Αξιολόγησης και Ταξινόμησης των Αναπηριών από τις Υγειονομικές Επιτροπές στη Βάση του Διεθνούς Συστήματος Ταξινόμησης της Λειτουργικότητας, Αναπηρίας και Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (International Classification of Functioning, Disability and Health-I.C.F.).

Στη χώρα μας, το ισχύον σύστημα εστιάζεται μόνο στην ποσοστοποίηση της αναπηρίας, χωρίς ακριβή περιγραφή της και χωρίς να τη διαχωρίζει από τη νόσο, η οποία δεν οδηγεί πάντοτε στο ίδιο επίπεδο αναπηρίας. Επιπλέον, το υπάρχον σύστημα αξιολόγησης της αναπηρίας, το οποίο δεν είναι συμβατό προς τα διεθνώς αποδεκτά συστήματά ταξινόμησης και αξιολόγησης, δημιουργεί σημαντικές δυσχέρειες στην εφαρμογή πολιτικών στήριξης των ΑμεΑ από την πλευρά του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, των συναρμόδιων φορέων της Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης.

4. Ισόβια Αναγνώριση της Αναπηρίας, σε Περιπτώσεις Νόσων που Έχουν Προκαλέσει Χρόνιες, μη Αναστρέψιμες, Σοβαρές και Βαριές Αναπηρίες.

Το γνωστό μας, να μην ταλαιπωρούνται αυτοί που δεν πρέπει να ταλαιπωρούνται για να αποδείξουν, για πολλοστή φορά, ότι έχουν κάποια μόνιμη αναπηρία. Σύμφωνα με την υφιστάμενη διαδικασία τα ΑμεΑ με σοβαρές και μη αναστρέψιμες αναπηρίες καλούνται προς επανεξέταση από τις αρμόδιες Υγειονομικές Επιτροπές, σε μη εύλογα χρονικά διαστήματα με συνέπεια την ηθική, σωματική και οικονομική τους ταλαιπωρία. Εγώ θα προσέθετα και τη φυσική του, πολλές φορές, εξόντωση.

5. Θεσμοθέτηση Ταχύτερων Διαδικασιών Πρόσληψης, με Κριτήρια ΑΣΕΠ, για την Άμεση Στελέχωση των Κέντρων Υποστήριξης Ατόμων με Αναπηρίες (Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.Μ.Ε.Α.) και των Κέντρων Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης (Κ.Α.Φ.Κ.Α.).

Παρόλο που τα περισσότερα Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.Μ.Ε.Α. και Κ.Α.Φ.Κ.Α. διαθέτουν υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και εξοπλισμό και θα μπορούσαν να βοηθήσουν ουσιαστικά την καλυτέρευση της ζωής των αναπήρων, οι χρονοβόρες συχνά διαδικασίες προσλήψεων, μέσω του Α.Σ.Ε.Π., δημιουργούν ιδιαίτερα προβλήματα στη στελέχωση τους με εξειδικευμένο προσωπικό, γεγονός που συνεπάγεται αρνητικές επιπτώσεις στις προσπάθειες βελτίωσης των υπηρεσιών που παρέχουν.

6. Ενίσχυση των προγραμμάτων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με τη συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως το πρόγραμμα «Βοήθεια Στο Σπίτι», και στελέχωση τους με εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό.

Μέσω προγραμμάτων, όπως το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ανακουφίζοντας τα ΑμεΑ και τις οικογένειές τους στο πλαίσιο της τοπικής κοινωνίας, χωρίς να απαιτούνται περιττές ταλαιπωρίες και μετακινήσεις για τα Ατομα με αναπηρία, όταν αυτό είναι σωστό να γίνει.

7. Εισαγωγή Επιλεγόμενου Μαθήματος στις Ιατρικές Σχολές Σχετικά με τις Ιδιαίτερες Ανάγκες των ΑμεΑ.

Οι Ιατρικές Σχολές, μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας, μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των ιατρών, ειδικά σε νεαρή ηλικία, για τις ιδιαίτερες ανάγκες των ασθενών με προβλήματα αναπηρίας, ώστε να διευκολύνεται η πληρέστερη επικοινωνία μεταξύ ιατρού και ασθενούς, καθώς και η σωστή παροχή ιατρικής βοήθειας, αλλά και κυρίως για να νιώθει ως άτομο ολοκληρωμένο ο πολίτης με αναπηρία που συνομιλεί με ένα γιατρό. Και να έχει μάθει ο γιατρός να μην τον αντιμετωπίζει σαν ένα «άχρηστο αντικείμενο», που έχει χάσει ήδη μια λειτουργία ή μια αίσθηση ή έχει καταστεί ανάπηρος και, άρα, όχι αρτιμελής.

V. ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ

Κι εδώ μπορούσαν να ειπωθούν πάρα πολλά. Εμείς δώσαμε ένα «Απόσταγμα» των κυριότερων προτάσεών μας, οι οποίες, όπως αποδίδονται, εμπεριέχουν και τις λοιπές μας παρατηρήσεις και προτάσεις.

1. Εισαγωγή Ειδικού Μαθήματος στις Αρχιτεκτονικές Σχολές με Αντικείμενο τις Ιδιαίτερες ανάγκες προσβασιμότητας των ΑμεΑ στο δομημένο περιβάλλον.

Η κατασκευή προσβάσιμων υποδομών στο δομημένο περιβάλλον απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, ώστε κάθε δημόσιο έργο να είναι λειτουργικό προς τους πολίτες με κινητικές αναπηρίες. Η προσβασιμότητα, ιδιαίτερα στα δημόσια έργα, είναι δικαίωμα όλων των πολιτών. Απουσία προσβασιμότητας και έλλειψη αυτόνομης κίνησης στο δομημένο περιβάλλον σημαίνει για τον πολίτη με αναπηρία, αποκλεισμό από την κοινωνική και οικονομική ζωή και –θα προσέθετα –πολύ και περιττή δυστυχία.

2. Ένταξη του Κριτηρίου της Προσβασιμότητας σε όλους τους Διαγωνισμούς Κατασκευής Δημοσίων Έργων και Προμηθειών, Αρμοδιότητας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β΄ βαθμού.

Η πολιτεία υποχρεούται στην κατασκευή έργων που θα ενσωματώνουν την διάσταση της καθολικής προσβασιμότητας στον πυρήνα του σχεδιασμού τους. Μεταγενέστερες παρεμβάσεις σε ένα δημόσιο έργο, για να γίνει προσβάσιμο, συνεπάγονται μεγαλύτερο οικονομικό κόστος, τη στιγμή που θα μπορούσε αυτό να σχεδιασθεί από την αρχή με τις κατάλληλες υποδομές.

3. Θέσπιση Αυστηρών Κυρώσεων στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας για τους Οδηγούς που Σταθμεύουν σε Ράμπες ή Χώρους Στάθμευσης για ΑμεΑ.

Κρίνεται αναγκαία η ισχυρότερη αστυνόμευση των υποδομών προσβασιμότητας. Ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας πρέπει να εξαντλεί την αυστηρότητα του με συγκεκριμένες κυρώσεις προς τους ασυνείδητους οδηγούς, οι οποίοι σταθμεύουν παρανόμως σε υποδομές προσβασιμότητας που προορίζονται για τα άτομα με αναπηρία. Εδώ, βέβαια, εμείς, με την έμφαση που δίνουμε και στη θεματική ενότητα «Ευαισθητοποίηση της Κοινής Γνώμης», ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα είναι τόσο ενισχυμένη η συνείδηση των συμπολιτών μας ότι οι ανάπηροι είναι συμπολίτες που θα πρέπει να υπάρχουν και να κυκλοφορούν, που δεν θα παραβιάζουν κανένα σχετικό νόμο και δεν θα μπαίνουν πρόστιμα και τιμωρίες. Όμως, πρέπει από κάπου να ξεκινήσουμε.

(Συνέχεια ομιλίας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ–ΑΛΝΤΟΥΣ, Προέδρου της Επιτροπής)

4. Εφαρμογή Ολοκληρωμένων Οπτικοακουστικών Συστημάτων Πληροφόρησης στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για τα ΑμεΑ.

Η απουσία ολοκληρωμένων συστημάτων οπτικοακουστικής αναγγελίας των δρομολογίων και των επιμέρους στάσεων, εντός και εκτός των μέσων μαζικής μεταφοράς, καθιστά την αυτόνομη χρήση τους ιδιαίτερα δυσχερή ή και αδύνατη από τους πολίτες με σοβαρά προβλήματα ακοής και όρασης και, βεβαίως, για την προσβασιμότητα στο δομημένο περιβάλλον ήδη μιλήσαμε αλλά αφορά και στην προσβασιμότητα στα μέσα μαζικής μεταφοράς και για τους κινητικά ανάπηρους.

5. Συστηματική Ενημέρωση και Εκπαίδευση του Προσωπικού που Εργάζεται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για τις Ιδιαίτερες Ανάγκες των Επιβατών με Αναπηρία.

Κρίνεται επιβεβλημένη η οργανωμένη ενημέρωση και εκπαίδευση του προσωπικού που εργάζεται στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ιδιαίτερα των οδηγών, για τις ιδιαίτερες ανάγκες των επιβατών με αναπηρία. Είναι σαφές ότι με σχετική ενημέρωση η αναπηρία μπορεί να είναι εμφανής ή κρυφή ή όχι τόσο εμφανής, αλλά με την ενημέρωση του οδηγού με κάποιον τρόπο θα πρέπει η μεταχείριση του ατόμου να είναι η αρμόζουσα.

6. Βελτίωση των Υποδομών Προσβασιμότητας των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς Ιδιαίτερα στην Περιφέρεια της Χώρας.

Χωρίς προσβάσιμες συγκοινωνίες τα άτομα με αναπηρία δεν έχουν τη δυνατότητα να μετακινηθούν με συνέπεια η ελευθερία κίνησης τους να περιορίζεται σημαντικά. Ενώ στην Αθήνα παρατηρείται σημαντική βελτίωση των υποδομών προσβασιμότητας στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ιδιαίτερα μετά τους Παραολυμπιακούς αγώνες, στην περιφέρεια της χώρας παρουσιάζονται σημαντικές ελλείψεις στις σχετικές υποδομές ή τουλάχιστον σημαντικότερες ελλείψεις.

VI. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

1. Σύνδεση της Αδειοδότησης των Ραδιοτηλεοπτικών Μέσων με το Βαθμό Προσβασιμότητας των Προγραμμάτων τους προς τα ΑμεΑ.

Παρατηρείται ότι οι περισσότεροι τηλεοπτικοί σταθμοί δεν παρέχουν προσβάσιμα προγράμματα προς τους τηλεθεατές με σοβαρά προβλήματα ακοής και όρασης για παράδειγμα, προγράμματα με τη χρήση νοηματικής γλώσσας ή μεταγλωττισμένες ξενόγλωσσες εκπομπές και ταινίες ή και δελτία ειδήσεων, όταν ο ομιλών μιλάει σε ξένη γλώσσα, ώστε να επιτρέπουν την παρακολούθηση τους από τους τυφλούς), καταπατώντας έτσι ευθέως, η έλλειψη αυτή της προσβασιμότητας στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, το δικαίωμα αυτής της ιδιαίτερης κατηγορίας πολιτών στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.

2. Αυστηρή Εφαρμογή των Ρυθμίσεων του Νόμου 2328/1995 που Υποχρεώνει τα Τηλεοπτικά Κανάλια να Μεταδίδουν Καθημερινά Ένα Τουλάχιστον Δελτίο Ειδήσεων στη Νοηματική Γλώσσα, καθώς και να Περιλαμβάνουν στο Πρόγραμμά τους Ενημερωτικό ή Ψυχαγωγικό Πρόγραμμα στη Νοηματική Γλώσσα.

Η πλειοψηφία των τηλεοπτικών σταθμών δεν εφαρμόζει πλήρως τον νόμο 2328/1995, που τους υποχρεώνει να μεταδίδουν δελτία ειδήσεων και προγράμματα στη νοηματική γλώσσα, συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας. Κρίνεται αναγκαίο το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, να διεξάγει τακτικούς ελέγχους για την εφαρμογή των σχετικών ρυθμίσεων, καθώς και να τιμωρεί αυστηρά τα τηλεοπτικά κανάλια που δεν συμμορφώνονται με την κείμενη νομοθεσία.

3. Εισαγωγή Μαθήματος με Αντικείμενο τις Ιδιαίτερες Ανάγκες των ΑμεΑ, στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Είναι παράλειψη μου που δεν το συμπεριέλαβα στις προτάσεις που έχουμε ήδη κάνει για τον παράγοντα και τον ρόλο των Μ.Μ.Ε., όσον αφορά την ενημέρωση των ακροατών για τα θέματα και την πραγματική κατάσταση της αναπηρίας. Δηλαδή, εκτός από το να είναι προσβάσιμα τα ίδια, έχουν την υποχρέωση, όπως το πράττουν και άλλες προηγμένες χώρες, να παρέχουν κάποιο χρόνο τους και κοινωνική προσφορά, ενημέρωση, επομένως, των θεμάτων αναπηρίας και, προπαντός, θα έχουν την υποχρέωση να μην υποβιβάζουν και ταπεινώνουν τα άτομα με αναπηρία, επιτρέποντας στα προγράμματα τους αναφορές, στα άτομα με αναπηρία, μειωτικές και ταπεινωτικέ. Επομένως, θα πρέπει να μην προωθούν στεροεότυπες αντιλήψεις, αρνητικά πρότυπα κ.λπ. Αυτό θα το συμπεριλάβω με σωστή διατύπωση, αλλά αναφέρομαι απλά σε αυτό που έχουμε πει, ότι δεν μπορεί να αναφέρονται στους ανάπηρους σαν να είναι κακομοίρηδες και δεν μπορεί να τους δείχνουν στα ψυχαγωγικά τους προγράμματα σε ρόλους που να δείχνουν κακομοιριά, αδυναμία και, εν πάση περιπτώσει, να μην αντιπροσωπεύουν, τουλάχιστον, την πραγματική κατάσταση της αναπηρίας. Άρα, ένα Β΄τμήμα της πρότασης θα αφορά την υποχρέωση των Μ.Μ.Ε. να μην εξευτελίζουν τα άτομα με αναπηρία και να πληροφορούν σωστά την κοινή γνώμη και να το θεωρούν αυτό δική τους υποχρέωση.

Γ) Εισαγωγή του μαθήματος με αντικείμενο τις ιδιαίτερες ανάγκες των ατόμων με αναπηρία στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Η ευαισθητοποίηση και ενημέρωση της μαθητικής κοινότητας μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας απέναντι στη διαφορετικότητα της ανθρώπινης κατάστασης, που είναι σύμφωνα με την κλασική μας παιδεία ότι κάθε τι ανθρώπινο μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε, αυτό μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση ενός πολιτισμού αποδοχής, στο πλαίσιο του οποίου οι πολίτες με αναπηρία θα αντιμετωπίζονται ως ισότιμοι πολίτες και όχι ως ασθενείς και αντικείμενα οίκτου.

Ολοκληρώνοντας το τυπικό μέρος της διαδικασίας, της παρουσίασης των προτάσεων που απορρέουν από τη δική μας δουλειά, εδώ, του καθενός χωριστά, από προφορικές παρατηρήσεις, μέχρι παρουσίασης εισηγήσεων, μέχρι διαλόγου με τους φιλοξενούμενους μας, θέλω να παρατηρήσω και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι συντελέσαμε όλοι στο να γράψουμε ιστορία. Συγχωρήστε μου το ενδεχόμενο να θεωρηθεί αυτό σαν αποτέλεσμα έπαρσης. Αν είναι έπαρση δεν είναι επί προσωπικού. Δεν το θεωρώ προσωπική μου επιτυχία μόνο, αλλά συντελέσαμε όλοι σε αυτό.

Πιστεύω ότι αυτή η πρώτη έκθεση τουλάχιστον αγγίζει αυτό τα θέματα και δίνει ένα ρόλο στη βουλή των Ελλήνων να αναλάβει τις ευθύνες της και τις υποχρεώσεις της. Αυτό γράφει ιστορία. Αυτό θέλω να πω με όποιον κίνδυνο συνεπάγεται να θεωρηθώ ότι λέω πράγματα αλαζονικά. Όμως έτσι το βλέπω. Πιστεύω ότι όλοι συμφωνείτε. Όποιος διαφωνεί μπορεί και να το πει.

Το λόγο έχει ο κ.. Λεβέντης.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Θα πρέπει προσωπικά να σας συγχαρούμε και να σας ευχαριστήσουμε για αυτή την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει αυτόν τον καιρό, της οποίας εσείς είστε η εμπνεύστρια. Όλοι προσπαθήσαμε εδώ, ο καθένας στο μέτρο των δυνατοτήτων του, να συμβάλουμε σε αυτή την προσπάθεια, η οποία πράγματι είναι, για τα ελληνικά μέτρα, πρωτοποριακή.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Είναι ένα τόσο μεγάλο θέμα, το οποίο έχει μείνει στο περιθώριο για χρόνια. Τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, για να κινηθούμε κι εμείς προς τις σύγχρονες σκέψεις και κατευθύνσεις για την αντιμετώπιση του. Ασφαλώς συμφωνώ με την εισήγηση και τις προτάσεις σας που είναι, βέβαια, συνθετικό έργο όλης της Επιτροπής. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα μείνουνε μόνο κενό γράμμα και προτάσεις, αλλά ότι και η Βουλή στο σύνολο της και η ελληνική κοινωνία γενικότερα θα ευαισθητοποιηθούν και θα κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση και μάλιστα με γοργούς ρυθμούς, γιατί έχουμε μείνει απελπιστικά πίσω. Εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε κοντά σ' αυτή την προσπάθεια και θέλω να πιστεύω ότι τα αποτελέσματα θα είναι ορατά πολύ γρήγορα. Δεν παραγνωρίζουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν, μέσα στις οποίες είναι η ενημέρωση, τα οικονομικά μέσα και η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, που τώρα έχει αρχίσει να επιτυγχάνεται. Εύχομαι καλή επιτυχία και καλά αποτελέσματα.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ - ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Αγαπητέ συνάδελφε, πιστεύω ότι η προσωπική σας συνεισφορά είναι τόσο σημαντική, που δεν θα πω τίποτε άλλο. Μου δώσατε μία ιδέα, την οποία θα συμπεριλάβω επίσημα στις προτάσεις μου: Όλοι έχουμε πει κατά καιρούς ότι το θέμα της Έκθεσης πρέπει να συζητηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής. Το καταθέτω κι αυτό συμπληρωματικά στις προτάσεις που έκανα σήμερα και αν κάποιος διαφωνεί, μπορεί να το πει. Το θέμα είναι τόσο σημαντικό, που η ευθύνη πια δεν είναι μόνο της Επιτροπής. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο πρέπει ενσυνείδητα και πέρα από μικροκομματικές θεωρήσεις, να αρχίσει να συζητάει τα θέματα.

Το λόγο έχει ο κ. Νασιώκας.

ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να χαιρετήσω τη λειτουργία της Επιτροπής και την ολοκλήρωση αυτής της φάσης των εργασιών. Βαίνουμε προς ένα τελικό κείμενο, το οποίο αναπτύξατε, κυρία Πρόεδρε, και που μας βρίσκει σύμφωνους και το ψηφίζουμε. Θέλω, επίσης, να εξάρω και την προσωπική σας συμβολή στη λειτουργία της Επιτροπής, καθώς και όλων των μελών. Παρακολουθώ τις εργασίες το τελευταίο διάστημα. Είχα την τύχη να παρευρίσκομαι στις συζητήσεις των εισηγήσεων και συνέβαλα κι εγώ με τις δυνάμεις μου στην ολοκλήρωση, τη συμπλήρωση και την επεξεργασία της ενότητας περί υγείας, την οποία ο κ. Τσαντούλας είχε ήδη δουλέψει.

Είναι πολύ σημαντικό το έργο που έγινε, το οποίο έχει τον τίτλο «ίσες ευκαιρίες για όλους». Η εργασία ήταν μεθοδική και οι έξι τομείς - ενότητες δουλεύτηκαν με επιστημονική και πολιτική επάρκεια. Η Έκθεση αυτή είναι ένα πολύ σημαντικό κείμενο με επιστημονική επάρκεια και τεκμηρίωση. Είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για την εκάστοτε εκτελεστική εξουσία, κεντρική και περιφερειακή. Πιστεύω ότι πρέπει να συζητηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής και ότι μπορεί να αποτελέσει κείμενο προβληματισμού προς όλους τους εμπλεκόμενους. Υπολείπεται, φυσικά, η πολιτική βούληση και ιεράρχηση για υλοποίηση και προώθηση των δράσεων και για συντονισμό των δράσεων όλων των εμπλεκομένων φορέων.

Θεωρούμε ότι ολοκληρώνεται μια πολύ σημαντική δουλειά. Αρχίζει τώρα η προσπάθεια υλοποίησης, που δεν είναι έργο της ούτε της Επιτροπής ούτε της Βουλής, είναι όμως έργο τους να παρεμβαίνουν, να συζητούν, να προκαλούν και να δημιουργούν θέματα, για να προχωρήσουν όλα αυτά και στη δική μας κοινωνία. Έγιναν πάρα πολλά τα τελευταία χρόνια, αλλά αυτά που πρέπει να γίνουν είναι πολύ περισσότερα και πρέπει να γίνουν πιο οργανωμένα.

Θέλω να κάνω πέντε παρατηρήσεις: Η πρώτη είναι ότι η Επιτροπή μας πρέπει να παραμείνει ως Ειδική Μόνιμη Επιτροπή της Βουλής για άτομα με αναπηρία. Το θέμα είναι σημαντικό, γιατί αφορά πολλούς ανθρώπους και πιστεύω ότι η Επιτροπή μπορεί να συμβάλλει σε πολλούς τομείς, με σημαντικότερο εκείνον της ενημέρωσης και συνειδητοποίησης της κοινής γνώμης, καθώς και της καταλυτικής παρέμβασης στη διοίκηση. Η λειτουργία της Επιτροπής μπορεί να αποτελέσει τη βάση, από την οποία θα ξεκινάει και στην οποία θα τελειώνει η συντονισμένη προσπάθεια της προώθησης του θέματος των ατόμων με αναπηρία.

Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι πράγματι υπάρχει ένα διοικητικό έλλειμμα συντονισμού. Έχουν αρμοδιότητες και συναρμοδιότητες πολλά υπουργεία, αλλά αρμοδιότητες υπάρχουν και στην αποκεντρωμένη διοίκηση και στην αυτοδιοίκηση. Θεωρώ ότι η Γενική Γραμματεία Ατόμων με Αναπηρία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης μπορεί να καλύψει ένα τμήμα του συντονιστικού κενού, που παρατηρείται στην πράξη.

Το τρίτο θέμα είναι η λειτουργία του Εθνικού Παρατηρητηρίου, το οποίο μπορεί να έχει ιδιαίτερο ρόλο. Αυτό που νομοθετήθηκε το 2003 δεν λειτουργεί ακόμη, υπάρχει όμως Δέσμευση της Κυβέρνησης ότι θα λειτουργήσει τον επόμενο χρόνο. Είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσει, για να δούμε τις λειτουργικές ατέλειες που θα έχει στην αρχή και πώς θα βελτιωθεί στη συνέχεια.

Το τέταρτο θέμα είναι η λειτουργία των υπαρχόντων δομών, το οποίο έχει πολλές πτυχές, π.χ. εκπαίδευση, εξειδίκευση, το σημαντικό, όμως, είναι οι προσλήψεις προσωπικού, οι οποίες πρέπει όχι μόνο να γίνονται με ταχύτερους χρόνους, αλλά πρέπει να ιεραρχηθούν πολύ ψηλά στις προτεραιότητες του Υπουργείου Υγείας. Πρέπει να γίνει κατανομή μεγάλου αριθμού εργαζόμενων και κάποτε να ξεκινήσουν αυτές οι δομές, που είναι πολλές και όχι σωστά κατανεμημένες, αλλά που μπορούν, με τη λειτουργία και τη συμπληρωματικότητά τους, να ξεπεράσουν αυτόν το μη σωστό χωροταξικά σχεδιασμό.

Η πέμπτη παρατήρηση μου αφορά στην κάρτα αναπηρίας, που είναι βασικό εργαλείο πολλών δράσεων. Θέλω να πω δύο κουβέντες, για το προσχέδιο νόμου σχετικά με την κάρτα αναπηρίας, που, ήδη, είναι στα χέρια μας και κυκλοφορεί. Το προσχέδιο έχει θετικά, αλλά και δύο, πολύ σημαντικά, αρνητικά, τα οποία πρέπει να δει το Υπουργείο. Το πρώτο είναι ότι δεν διευκρινίζεται ο τρόπος αξιολόγησης και αποτίμησης της λειτουργικότητας και κυρίως, πως αυτή η λειτουργικότητα θα συνδυαστεί με την αναπηρία. Το δεύτερο, αφορά στα κέντρα διερεύνησης της λειτουργικότητας, που μπορούν να δημιουργηθούν και ιδιωτικού δικαίου και προβλέπεται να είναι non profit ale, αλλά νομίζω, ότι αυτό πρέπει να το κρατήσει το δημόσιο και μάλιστα να το αναβαθμίσει ποιοτικά και να το ελέγξει ιδιαίτερα.

Κυρία Πρόεδρε, αυτή η πολύ σημαντική και υπερκομματική δουλειά που έγινε, είναι πια πολύ σημαντική βάση, για να στηριχθεί το αναπηρικό κίνημα και να προχωρήσει από δω και πέρα, αναπροσαρμόζοντας και επικαιροποιώντας, βεβαίως, τις προτάσεις και εμβαθύνοντας πολλές απ' αυτές τις προτάσεις, όπως τα πράγματα θα εξελίσσονται και θα αλλάζουν τα επόμενα χρόνια. Ευχαριστώ.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ - ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Όπως γνωρίζουμε όλοι μας τα προβλήματα έχουν συσσωρευτεί, διαχρονικά, επί εκατονταετίες και δεκαετίες, και σαφέστατα η σοβαρή προσπάθεια για επίλυση τους απαιτεί και χρόνο και χρήμα, αλλά, προπαντός, μια κοινή συνείδηση του πολίτη ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε αυτά τα θέματα.

Βεβαίως, υπερθεματίζω και χαίρομαι για τη σύμφωνη γνώμη σας, ως προς την, πρωτίστης σημασίας, προβολή της πρότασης, που αφορά στο να θεσμοθετηθεί Μόνιμη Ειδική Επιτροπή για θέματα αναπηρίας στη Βουλή.

Θα ήθελα, όμως, με μια επιφύλαξη να πω κάτι, το οποίο θα το διερευνήσω. Ακούω ότι το προσχέδιο που αφορά στην κάρτα αναπηρίας έχει δοθεί σε ορισμένους αναπηρικούς φορείς και η Επιτροπή μας δεν έχει ενημερωθεί. Βεβαίως, η Επιτροπή δεν είναι διαρκής και δεν αντιστοιχεί σε κάποιο Υπουργείο, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να γίνει συνείδηση ότι μια τέτοια Επιτροπή της Βουλής έχει κάθε ρόλο να παίξει, να συμβουλεύσει, και τουλάχιστον είναι υποχρέωση των πάντων να ενημερώσουν μια τέτοια Επιτροπή, εφόσον υπάρχει. Διότι οι άνθρωποι που έρχονται με τα προβλήματα τους και επικοινωνούν μαζί μας, περιμένουν από μας να είμαστε σωστά ενημερωμένοι για να δώσουμε και κάποια άποψη. Εάν η Επιτροπή γίνει Μόνιμη, θα μάθουν οι αρμόδιοι φορείς, εκτελεστική εξουσία και κοινωνικοί εταίροι ίων αναπήρων ότι εδώ είναι ο ναός της δημοκρατίας και εδώ θεσμικά πρέπει να μοιράζονται τους σχεδιασμούς, που αφορούν τα άτομα με αναπηρία. Δεν μπορεί οι Βουλευτές να έχουν την ευθύνη του να ενημερώνουν και να μαζεύουν ψήφους και από την άλλη να μην ενημερώνονται οι ίδιοι για τα τεκταινόμενα.

Το λόγο έχει ο κ. Τσαντούλας.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, δεν είναι κακό κανείς να αισθάνεται ικανοποιημένος, όταν κάνει καλά τη δουλειά του. Φαντάζομαι θα το πουν και άλλοι, ότι η Επιτροπή μας έκανε πολύ καλά τη δουλειά της. Εγώ συμφωνώ, απόλυτα, στο να γίνει Μόνιμη η Επιτροπή και μάλιστα θα έλεγα ότι όσα μέλη είμαστε, θα πρέπει να νιώθουμε τιμή, αν θα είμαστε και στη Μόνιμη Επιτροπή. Μπορεί και εσείς, ακόμη, να το προτείνετε, γιατί έχουμε μια προϊστορία καλής δουλειάς. Επίσης, συμφωνώ οι προτάσεις να συζητηθούν και στην Ολομέλεια της Βουλής.

Όσον αφορά στο Εθνικό Παρατηρητήριο, νομίζω ότι το τελευταίο νομοσχέδιο για τη στήριξη της οικογένειας έχει κάποιες λεπτομέρειες για τη σύσταση της Επιτροπής του.

Επίσης, πολύ σημαντικό είναι να υπάρχουν προγράμματα μετεκπαίδευσης εκπαιδευτών και αξιολόγησης των εκπαιδευτών, όπως, πολύ σωστά, αναφέρατε.

Σε ό,τι αφορά στα θέματα υγείας, πρέπει τα άτομα με αναπηρία να έχουν δυνατότητα πρόσβασης όχι μόνο στα δημόσια νοσοκομεία, αλλά και στα ιδιωτικά ιατρεία. Δεν γνωρίζω, αν αυτό μπορεί να ενταχθεί στην προσβασιμότητα ή εδώ, γιατί χρειάζεται ειδικός εξοπλισμός, για να εξετάσεις έναν ανάπηρο π.χ. να κάνει μια μαστογραφία ή να του μετρηθεί το βάρος. Το μάθημα που προτείναμε τότε να γίνει, να είναι μάθημα κατ' επιλογή.

Κυρία Πρόεδρε, συμφωνώ με την ανακεφαλαίωση των προτάσεων και μάλιστα τις διατυπώσατε και με καλύτερο τρόπο. Νομίζω, ότι πρέπει να έχει καλύτερο μέλλον αυτή η πρόταση και να προσεχθεί ιδιαίτερα και από τη Βουλή και απ' όσους χρειάζεται. Ευχαριστώ.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ - ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Όντως το νομοσχέδιο για την οικογένεια και λοιπές διατάξεις έχει άρθρο για το Εθνικό Παρατηρητήριο, το οποίο αντικαθιστά κάποιο άλλο άρθρο και δίνει, πραγματικά, εμπεριστατωμένα το ρόλο του. Απλά, λόγω τυπικών αναφορών στη νομοθεσία, ο νόμος θα εξακολουθεί να είναι αυτός που είναι με την αλλαγή αυτή, γι' αστό και αναφερθήκαμε οίο νόμο του 2003 και μόλις δημοσιευθεί στο Φ.Ε.Κ., ούτως ή άλλως θα ισχύει και η βελτιωτική αυτή διάταξη, που ήρθε στη Βουλή και έχει, ήδη, ψηφιστεί.

Όσον αφορά στις επιμέρους προτάσεις και πως θα πραγματοποιηθούν οι ιδέες μας για τα μαθήματα και άλλα, νομίζω ότι αυτό θα είναι δουλειά της Επιτροπής μας μελλοντικά να λάβει θέση, όταν και οι φορείς αυτοί θα ξεκινήσουν να τα πραγματοποιούν και να μας ρωτούν. Γι’ αυτό μίλησα και για τη Γενική Γραμματεία Ειδικής Αγωγής, επειδή, πραγματικά, αν θα αρχίσουν να συντονίζουν τις προσπάθειες και να αφιερώνονται σ' αυτά με έναν τρόπο πολύ πιο συντονισμένο και εμπεριστατωμένο, τότε οι επιμέρους προτάσεις θα υλοποιηθούν με όποιους τρόπους θα προκύψουν. Η κάθε Επιτροπή θα μπορεί ενεργά να συμμετέχει, συνεχώς, για τη βελτιωτική παρακολούθηση και ενημέρωση και των άλλων Επιτροπών, όταν ψηφίζουν αυτά τα θέματα.

Το λόγο έχει ο κ. Μελάς.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ: Κατ' αρχήν, θέλω να τονίσω ότι η Επιτροπή μας δούλεψε καλά αυτόν τον καιρό και όλοι, όσοι ανέλαβαν τα ειδικά θέματα, κατέθεσαν τις προτάσεις τους. Επίσης, εκείνο που θα πω είναι ότι εσείς με πολύ καλό τρόπο κωδικοποιήσατε όλες αυτές τις προτάσεις και συμφωνούμε, πιστεύω όλοι, σε αυτό το κείμενο και σας συγχαίρουμε γι' αυτήν τη δουλειά, την οποία κάνατε.

Πράγματι, η Επιτροπή αυτή θα πρέπει να παραμείνει και θα πρέπει να παραμείνει ως μια μία Μόνιμη Επιτροπή, που να ασχολείται με τα άτομα με αναπηρία και να μην είναι αποσπασματική, διότι, δυστυχώς, το πρόβλημα στα άτομα με αναπηρία υπάρχει. Αν εξαφανιζόταν το πρόβλημα, τότε θα σταματούσε και η Επιτροπή. Δυστυχώς, όμως, τα προβλήματα δεν εξαφανίζονται.

Επίσης, κυρία Πρόεδρε, καταθέσατε μια άποψη, την οποία βρίσκω πολύ καλή και σωστή, την κωδικοποίηση των νόμων. Πράγματι, υπάρχει μια πανσπερμία νόμων και είναι καλό να συμμαζευτεί και να είναι σε ένα κείμενο, ούτως ώστε ο καθένας, που θα θέλει να βρει τι ακριβώς δικαιώματα έχει, να μπορεί πιο εύκολα να τα δει.

(Συνέχεια ομιλίας κ. Παναγιώτη Μελά)

Πράγματι ήταν μια κωδικοποίηση νόμων σε ότι είχε σχέση με τα ναρκωτικά. Πράγματι πολύ σωστό. Δηλαδή να μην κάθεται ο καθένας να ψάχνει την πανσπερμία των νόμων σε κάποια νομοσχέδια αλλά να ήταν όλα μαζεμένα. Έτσι λοιπόν, και στις άλλες κωδικοποιήσεις που έχουν σχέση είτε με τη μόρφωση, είτε με την επαγγελματική αποκατάσταση είτε με την προσβασιμότητα, και τη θεραπεία των ατόμων είναι πράγματι σωστές συγκεκριμένες προτάσεις αλλά και αυτό το οποίο καταθέσατε στο τέλος το ρόλο τον οποίο πρέπει να παίξουν τα ΜΜΕ αλλά και γενικά τα σχολεία για την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας. Είναι γεγονός ότι πρέπει να υπάρξει αυτή η ευαισθητοποίηση, πρέπει συγχρόνως τα άτομα να βγουν στους δρόμους να τα δουν οι άλλοι, να δουν ότι δεν πρέπει να τα εμποδίζουν ούτως ώστε η ζωή τους να γίνει καλύτερη.

Εγώ πιστεύω και θα κλείσω με αυτό, το κείμενο που σας είπα είναι θαυμάσιο. Μένει πλέον η υλοποίηση αυτού. Φυσικά δεν είναι δικό μας θέμα, είναι θέμα της υπεύθυνης πολιτείας, είναι θέμα και δικό μας όσο το δυνατόν να πιέσουμε. Εγώ προσωπικά πιστεύω, ότι αν όλα αυτά στο άμεσο μέλλον σιγά-σιγά υλοποιηθούν στην πράξη, γίνουν πράξη τότε πράγματι τα άτομα με αναπηρία δεν θα ζουν στις παρυφές της κοινωνίας αλλά μέσα στην κοινωνία. Αλλά εγώ πιστεύω ότι δεν θα χρειάζεται κανένα άτομο γιατί από κάποιον είχε λεχθεί εδώ δεν θυμάμαι από ποιον, από την κυρία Μπακογιάννη νομίζω ότι κάποιο άτομο έφυγε από δω να πάει να ζήσει σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα στην Ολλανδία. Γιατί απλούστατα εδώ δεν μπορούσε να ζήσει μόνο του, άνετα και να αντιμετωπίσει έτσι όπως θα ήθελε τη ζωή. Γι’ αυτό λοιπόν, δεύτερος στόχος και σκοπός της Επιτροπής μας είναι όσο το δυνατόν να πιέσουμε ούτως ώστε όλα αυτά τα οποία έχουν κωδικοποιηθεί εδώ σε αυτό το κείμενο να γίνουν πράξη.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Για την κωδικοποίηση των νόμων, νομίζω κάποια δουλειά γίνεται στο Υπουργείο Υγείας, αυτό αφορά πολλά Υπουργεία, αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα σαφώς η Επιτροπή μας δεν μπορεί να το αναλάβει.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ: Ούτε η κωδικοποίηση των νόμων για τα ναρκωτικά έγινε, από Υπουργείο ή Επιτροπή, γίνεται από μια Επιτροπή ανθρώπων που ασχολούνται με τους νόμους, δηλαδή, νομικοί. Να γίνει αυτή η κωδικοποίηση σε ένα νόμο που θα περάσει και από τη Βουλή ούτως ώστε να είναι όλα μαζεμένα σε ένα κείμενο.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Σας πληροφορώ ότι πολύς κόσμος ακούει με ενδιαφέρον αυτά που λέμε εδώ και όντως η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης έχει κατά πολύ βελτιωθεί και εξαιτίας αυτών που ακούγονται εδώ στη δική μας Επιτροπή.

Το λόγο έχει η κυρία Καρύδη.

ΧΡΥΣΗ ΚΑΡΥΔΗ: Κυρία Πρόεδρε, για μένα δεν αποτέλεσε έκπληξη η τόσο εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία της Επιτροπής γιατί όπως έχω ξαναπεί σας γνωρίζω, από τα παιδικά μας χρόνια και γνωρίζω και τις ικανότητες σας και το συστηματικό τρόπο με τον οποίο δουλεύεται και όλα είχαν σαν αποτέλεσμα αυτή η Επιτροπή να είναι από τις πιο ουσιαστικές τις οποίες εγώ τουλάχιστον έχω συμμετάσχει μέχρι τώρα. Θέλω να σας συγχαρώ για την οργανωτική σας έτσι ικανότητα και για την ΄Εκθεση που παρουσιάζεται σήμερα και που πραγματικά συνοψίζει όλα όσα έχουμε πει μέχρι τώρα σ’ αυτήν την Επιτροπή. Θα ήθελα με την άδεια σας να κάνω δύο μικρές παρατηρήσεις συμπληρωματικές στα όσα έχουμε πει μέχρι τώρα, η μία υποθέτω ότι εντάσσεται στη θεματική ενότητα της Υγείας, ήθελα να πω ότι διεθνώς γίνεται μια κίνηση τα τελευταία χρόνια. Είμαι καλεσμένη να συμμετάσχω σε ένα συνέδριο που θα διοργανωθεί την επόμενη εβδομάδα, παγκόσμιο συνέδριο που αφορά κατά κάποιον τρόπο την ευαισθητοποίηση, αλλά έχει άμεση σχέση με την υγεία και αφορά τη θέσπιση κέντρων ειδικής θεραπευτικής υποστήριξης στα δημόσια νοσοκομεία κατ’ αρχήν.

(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΧΡΥΣΑΣ ΚΑΡΥΔΗ)

Με λίγα λόγια θεσπίζονται τα Ειδικά Κέντρα Θεραπευτικής Υποστήριξης των γονέων των ατόμων που παρουσιάζουν κάποιο σημαντικό σοβαρό πρόβλημα υγείας και αναπηρίας. Έχει τεράστια σημασία το πώς υποστηρίζονται τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειες τους. Έχει τεράστια σημασία η ψυχολογική αυτή υποστήριξη και ως προς την περαιτέρω εξέλιξη της υγείας τους. Τα Κέντρα αυτά στελεχώνονται από ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, και γιατρούς, αλλά ουσιαστικά είναι μια θεραπευτική υποστήριξη που παρέχεται στα ΑΜΕΑ και την οικογένεια τους για το πώς θα αντιμετωπίσουν από δω και πέρα τα προβλήματα.

Θα μπορούσαμε λοιπόν αυτό να το εντάξουμε στις προτάσεις μας που αφορούν τη θεματική ενότητα της υγείας. Είχα αναφέρει στην εισήγήση μου σχετικά με τη θεματική ενότητα της ενημέρωσης ότι, εκτός από το σημαντικό ρόλο των ΜΜΕ, είναι η πρόταση για την ειδική εκπαίδευση των δημοσίων λειτουργών, των διοικητικών υπαλλήλων στις δημόσιες υπηρεσίες και τα νοσοκομεία, σχετικά με τα προβλήματα των ατόμων με αναπηρία. Έχει μεγάλη σημασία, όταν κάποιο άτομο με ειδικό πρόβλημα καταφύγει σε μια δημόσια υπηρεσία να τύχει και της αντίστοιχης αντιμετώπισης και διευκόλυνσης ανάλογα με το πρόβλημα του.

Μιλάω πολύ συχνά για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, όχι γιατί θεωρώ ότι έχουν πολύ σημαντικό βαθμό αναπηρίας, αλλά γιατί στο βαθμό που το πρόβλημα τους χρειάζεται κάποια ειδική αντιμετώπιση είναι πολύ σημαντικό να την βρίσκουν στις υπηρεσίες όπου καταφεύγουν. Ξέρω ότι είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, διότι παίζει στην «κόψη του ξυραφιού». Από τη μία λέμε όχι, εμείς δεν είμαστε ανάπηροι, έχουμε δικαίωμα στη ζωή και τα καταφέρνουμε, ναι, αλλά έχουμε και ειδικά προβλήματα τα οποία η πολιτεία οφείλει να μας αναγνωρίσει.

Αυτά τα δύο θέματα θα μπορούσαμε εύκολα να τα συμπεριλάβουμε, εάν θέλουμε, στις προτάσεις μας. Φυσικά, υπερψηφίζω και επικροτώ ότι έχει γίνει μέχρι τώρα.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κυρία Καρύδη σας ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις σας. Θα ήθελα να σας πω, δεν θυμάμαι όλη την εισήγηση σας, όμως εάν το τελευταίο είναι πρόταση και περιλαμβάνεται στην εισήγηση σας, θα είναι στην Έκθεση. Πολλές επιμέρους προτάσεις δεν τις βάλαμε στην Έκθεση, διότι εννοείται ότι εμπεριέχονται στην εισήγηση. Την άλλη πρόταση που δεν την έχετε, αποφασίστε εάν θέλετε είτε να μου τη στείλετε μέσω της γραμματείας της Επιτροπής για να μπει στις τελικές προτάσεις είτε μπορεί να τεθεί εξίσου και στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Γνωρίζετε ότι η κοινή γνώμη δεν είναι μόνο ο κόσμος έξω, αλλά είναι και το προσωπικό των νοσοκομείων.

ΧΡΥΣΑ ΚΑΡΥΔΗ: Κυρία Πρόεδρε, δεν θα ήθελα στην ενότητα της ευαισθητοποίησης. Μου έκανε εντύπωση ότι δεν έχει να κάνει τόσο με την ευαισθητοποίηση, όσο το τι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για την υγεία. Έχει σημασία η θεραπευτική υποστήριξη για την περαιτέρω εξέλιξη της υγείας. Εγώ θα σας τη στείλω.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κυρία Καρύδη, θα την βάλουμε στις τελικές προτάσεις. Νομίζω ότι οι τελικές μας προτάσεις αφορούν όλα τα θέματα και επειδή είναι πολύ σημαντική πρόταση, θα ήθελα να μου τη στείλετε με e-mail. Εγώ με τη σειρά μου θα τη διαβιβάσω στην γραμματεία της Επιτροπής για να τη συμπεριλάβουμε στην τελική Έκθεση.

Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντάρας.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, είναι ευτυχής συγκυρία που είναι σήμερα μαζί μας ο κ. Σπηλιόπουλος. Θα κάνω «το κακό παιδί» παίρνοντας αφορμή από αυτό το οποίο είπατε για κάποιες σκέψεις, κινήσεις, πρωτοβουλίες για τις οποίες δεν ενημερωθήκατε.

Είχα μία κακή εμπειρία από τη λειτουργία της Επιτροπής για το «Ντόπινγκ και τη Διαφάνεια στον Αθλητισμό». Φοβάμαι ότι και εδώ θα έχουμε παρεπόμενα. Θέλω να πω με αυτό ότι, κάνατε εσείς όλη αυτή τη δουλειά και μείς βοηθήσαμε και θα εμφανιστούν ίσως, άλλοι οι οποίοι χωρίς να σας ενημερώσουν και να σας ειδοποιήσουν, θα προχωρήσουν χωρίς τη δική σας συνεργασία. Διότι στην περίπτωση της άλλης Επιτροπής και ας με διαψεύσει ο κ. Σπηλιόπουλος, που ήταν Πρόεδρος, αντιμετωπίσαμε δυσάρεστα αποτελέσματα.

Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να σας συστήσω ένα πράγμα, παρά το γεγονός ότι εγώ δεν ασχολήθηκα στην εισήγησή μου με την ευαισθητοποίηση, να είναι εξειδικευμένες οι προτάσεις της Επιτροπής που θα συνυπογράψουμε για την ευαισθητοποίηση και όχι απλώς διατύπωση ευχής. Διότι η διατύπωση ευχής πολλές φορές ξεχνιέται. Ενώ η συγκεκριμένη πρόταση, είτε για τη δημιουργία μιας τηλεοπτικής ζώνης είτε για τη δημιουργία μιας τηλεοπτικής εκπομπής στη δημόσια τηλεόραση, θα έχουμε μία απάντηση και ένα αποτέλεσμα για συγκεκριμένα πράγματα.

Κυρία Πρόεδρε, ήταν μεγάλη τιμή που εργάστηκα γι’ αυτή την Επιτροπή και θα ήταν πολύ μεγάλη επιθυμία μου, εάν συνεχίσω να εργάζομαι για ίο αντικείμενο αυτό στο πλαίσιο της δημιουργίας μίας Μόνιμης Διαρκούς Επιτροπής. Σας διαβεβαιώνω ότι, είτε έχουμε την Επιτροπή είτε όχι, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θα συνεχίσουμε να ασχολούμεθα με αυτό το αντικείμενο, διότι για πολλούς από εμάς είναι τρόπος ζωής.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ - ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Κωνσταντάρα, όσον αφορά την πρώτη σας τοποθέτηση νομίζω ότι για να το λέτε κάτι θα έχετε στο μυαλό σας. Μακάρι να «κλέψουν» όλες τις ιδέες μας και να τις υλοποιήσουν όλοι. Ούτως ή άλλως scripta mane και τα Πρακτικά της Βουλής καταγράφουν ποιες ιδέες πέρασαν και γεννήθηκαν εδώ, μακάρι να τις υλοποιήσουν όλες. Από κει και πέρα βέβαια, όταν συνηθίσουν ότι, μια τέτοια θεσμοθετημένη Επιτροπή της Βουλής υπάρχει και σημαίνει, ό,τι συνεπάγεται ο δημοκρατικός ρόλος μιας τέτοιας Επιτροπής, τότε θα μάθουν και να μας ενημερώνουν για θέματα που μπορούμε να βοηθήσουμε. Ο σκοπός είναι κοινός. Είναι η επίλυση αυτών των προβλημάτων.

Όσον αφορά τις επιμέρους προτάσεις, κάθε είδους, δεν είναι η θέση τους στην τελική μας σύνοψη προτάσεων, ώστε να δώσουμε συγκεκριμένες μία - μία λύσεις. Νομίζω ότι, τα Πρακτικά μας και οι εισηγήσεις, οι οποίες βέβαια συμπεριλαμβάνονται στην Έκθεση, είναι στη διάθεση του καθενός.

(Συνέχεια ομιλίας κυρίας Ελευθερίας Μπερνιδάκη - Άλντους, Προέδρου της Επιτροπής)

Νομίζω ότι εκεί υπάρχει μια ανεξάντλητη πηγή ιδεών, πώς να υλοποιηθούν αυτά. Ας αναλάβουν οι υπεύθυνοι να δουν πως θα τα υλοποιήσουν.

Το λόγο έχει ο κ. Σπηλιόπουλος.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να σας συγχαρώ κυρία Πρόεδρε, για την καλή δουλειά που κάνατε. Οι Εκθέσεις των Επιτροπών δεν υποκαθιστούν την πολιτεία. Είναι κάποια κείμενα που προέκυψαν από την εργασία Βουλευτών, που απευθύνονται στην πολιτεία, στα πολιτικά κόμματα και στην κοινωνία, προκειμένου να επισημάνουν κάποια πράγματα και να προτείνουν κάποια άλλα. Επικροτώ την ομόφωνη πρόταση να μετατραπεί η Επιτροπή μας σε Μόνιμη Επιτροπή. Αυτό δίνει τη δυνατότητα της παρακολούθησης, με την καλή έννοια του όρου, υλοποίησης των προτάσεων από το καθ" ύλη αρμόδιο Υπουργείο, αλλά δίνει και τη δυνατότητα να συμπληρωθούν κενά και παραλήψεις, ώστε να βοηθηθεί η δουλειά που γίνεται. Υπάρχουν πολλά ζητήματα που αναδεικνύονται κατά τη διάρκεια λειτουργίας της Επιτροπής.

Θέλει μεγάλη προσοχή η Έκθεση στην τελική της αποτύπωση. Σίγουρα πρέπει να έχει ένα γενικό μέρος και να καταλήγει σε προτάσεις. Επιλέξατε έναν σωστό τρόπο και μιλώ για αυτόν της ανάθεσης σε όλους μας διαφόρων θεμάτων. Επίσης, θα ήθελα να πω ότι οι προτάσεις θα πρέπει να είναι ιεραρχημένες και κωδικοποιημένες. Να υπάρχει ένα γενικό μέρος και ένα κεφάλαιο που να αναφέρεται σε προτάσεις κατά ενότητα. Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη. Με αυτόν τον τρόπο, η Έκθεση θα είναι λειτουργική για όποιον τη διαβάζει. Δεν θα είναι ένα κείμενο χωρίς αρχή και τέλος.

Η παρουσίαση των θεμάτων έγινε από ορισμένους συναδέλφους. Είχα επισημάνει την αναγκαιότητα να υπάρχει μια ενιαία έκφραση σε αυτές τις γραπτές αναφορές, για λόγους που ο καθένας αντιλαμβάνεται. Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι αυτό να επιτευχθεί. Θα ήθελα να κάνω και μια παραίνεση: όταν θα γίνει η τελική συζήτηση επί των προτάσεων, να τις θέσετε σε ψηφοφορία, για να έχετε τα «νώτα» σας εξασφαλισμένα, διότι θα βρεθούν πολλοί εκ των υστέρων, επειδή δεν τους αρέσουν ορισμένα θέματα, που μπορεί να αντιδράσουν. Απέναντι μας, δεν έχουμε μόνο την πολιτεία, αλλά και ένα οργανωμένο κίνημα με τα καλά του και τα

κακά του. Μιλώ για το αναπηρικό κίνημα, με τη συνδικαλιστική του έκφραση που είναι απαιτητικό και πολυδιασπασμένο. Προσωπικά, σε αυτή τη φάση που έχω και περισσότερο χρόνο, αν νομίζετε ότι μπορώ να βοηθήσω σε τέτοιου είδους πρακτικά ζητήματα, είμαι στη διάθεση σας. Συμμετείχα σε πολλές Επιτροπές και από την πείρα μου, να σας πω ότι δυστυχώς την πολιτική την κάνουν οι Υπουργοί και δυστυχώς, σημεία που έχουν κόστος, μην νομίζετε ότι τα αποδέχονται τόσο εύκολα. Άρα, πρέπει να είμαστε προσεχτικοί. Σίγουρα θα βοηθήσει προς την κατεύθυνση αυτή, η παρουσίαση της Έκθεσης στην Ολομέλεια. Αυτό είναι υποχρέωση της κάθε Επιτροπής να το ζητήσει και υποχρέωση της Προέδρου της Βουλής να συμπεριλάβει τη συζήτηση της Έκθεσης σε κάποια από τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας της Βουλής.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ - ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Με τις παρατηρήσεις που κατά καιρούς έχετε κάνει, βοηθήσατε και εσείς κ. Σπηλιόπουλε, το έργο μας. Προσωπικά, τις έχω λάβει σοβαρά υπόψη, διότι είναι σημαντικές εκ του γεγονότος ότι διαθέτετε μεγάλη πείρα.

Σήμερα, ήδη, έγινε η παρουσίαση των συνολικών προτάσεων κατά κατηγορία θεματικής ενότητας. Έγινε η σχετική ψηφοφορία. Συνεπώς, δεν μένει μόνο παρά η γραμματειακή ενοποίηση και της μορφής των γραμματοσειρών. Η Έκθεση μας έχει ολοκληρωθεί, με εξαίρεση τη συγκεκριμένη πρόταση της κυρίας Καρύδη που την υπέβαλε σήμερα και η οποία θα αναλάβει την ευθύνη της διατύπωσης της. Η μόνη διαφορετική τοποθέτηση, ως ένα σημείο, υποθέτω θα έρθει από την κυρία Νικολαίδου του ΚΚΕ στις 2 Μαΐου.

Σχετικά με το πώς θα υλοποιηθούν ή όχι οι προτάσεις μας και πως θα αξιοποιηθεί η δουλειά της Επιτροπής μας που αντανακλάται και στην Έκθεση μας, αυτό δεν είναι δικό μας θέμα. Δικό μας θέμα είναι να συνεχίσουμε να ενδιαφερόμαστε, όπως είπε και ο κ. Κωνσταντάρας, για αυτά τα θέματα. Ως Επιτροπή πρέπει να επιδιώξουμε τουλάχιστον την καθιέρωση, συγκρότηση και θεσμοθέτηση Μόνιμης Επιτροπής για αυτά τα θέματα. Θα συνεχίσουμε ως Επιτροπή τις συνεδριάσεις μας, διότι έχουμε να ακροαστούμε αρκετό κόσμο. Σε ό,τι αφορά τη προθεσμία για την Έκθεση μας, είναι μέχρι το τέλος της Συνόδου. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους για τη συνεργασία και την κατανόηση τους. Πιστεύω ότι ο καθένας μας φεύγει πιο πλούσιος σε γνώσεις από αυτή την Επιτροπή και με αναβαθμισμένο το ρόλο του, σε ό,τι αφορά τα κοινωνικά θέματα και τους συμπολίτες μας με αναπηρία. Έχουμε ενημερώσει κατά καιρούς τον κόσμο ότι ανάπηροι εν δυνάμει είμαστε όλοι μας. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη του ο καθένας, νομίζω ότι θα φερθεί διαφορετικά στην προσωπική του ζωή, αλλά και στο ρόλο τους ως πολίτης. Όταν δώσουν προτεραιότητα σε αυτά τα θέματα, θα επιληφθούν σιγά – σιγά. Η Έκθεση μας έχει συζητηθεί και εγκριθεί με τις συνοπτικές προτάσεις, καθώς και με τη συνοπτική αναφορά της κυρίας Προέδρου που παρουσίασα σήμερα. Η ημερομηνία της επόμενης συνεδρίασης της Επιτροπής θα σας γίνει γνωστή μετά το Πάσχα.

(Συνέχεια ομιλίας κυρίας Ελευθερίας Άλντους – Μπερνιδάκη, Προέδρου της Επιτροπής)

Η ελληνική κοινωνία είναι τώρα πια έτοιμη, ώστε να δεχθεί με ζεστή αγκαλιά τη δουλειά της Επιτροπής μας και συγκεκριμένα, ότι η Βουλή των Ελλήνων, για πρώτη φορά υιοθέτησε ορισμένες πρακτικές, όπως την καθιέρωση της μεθερμηνείας στη νοηματική γλώσσα, τουλάχιστον, στις συνεδριάσεις της Επιτροπής μας και σε κάποιες άλλες εκδηλώσεις της Βουλής. Πιστεύω, αυτό ότι αποτελεί ένα ξεκίνημα. Θα έπρεπε όλα να είχαν γίνει χθες και προχθές, όμως και τώρα ποτέ δεν είναι αργά. Νομίζω, ότι μπορούμε να αισιοδοξούμε, ότι οπωσδήποτε ξημερώνει μια καλύτερη μέρα και για τους συμπολίτες μας με αναπηρία, γιατί αναπόφευκτα δεν μπορεί να γίνει αλλιώς και οι συνθήκες ζωής τους πρέπει να βελτιωθούν.

Σας ευχαριστώ.

Στη συνέχεια η Πρόεδρος της Επιτροπής έκανε τη γ’ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παράγοντες ήσαν οι Βουλευτές κ.κ.

Τέλος και περί ώρα 11.46΄ λύθηκε η συνεδρίαση.

αρχή