Ελευθερία Μπερνιδάκη-Άλντους



Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής από τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης (Ε.Ρ.Τ.) Α.Ε., κ. Χρήστο Παναγόπουλο, για θέματα της αρμοδιότητας του

Μπερνιδάκη-Άλντους » Αναπηρία και Βουλή των Ελλήνων » Πρακτικά Επιτροπής για την Αντιμετώπιση των προβλημάτων που απασχολούν τα άτομα με αναπηρία- Περίοδος ΙΑ'- Σύνοδος Α' και Περίοδος ΙΑ'- Σύνοδος Β'

Πίσω στο Πρακτικά Επιτροπής για την Αντιμετώπιση των προβλημάτων που απασχολούν τα άτομα με αναπηρία- Περίοδος ΙΑ'- Σύνοδος Α' και Περίοδος ΙΑ'- Σύνοδος Β'



ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ' - ΣΥΝΟΔΟΣ B'
ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ,
ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ

8 Φεβρουαρίου 2006

ΠΡΑΚΤΙΚΟ
(Άρθρο 40 παρ. 1 του Κ.τ.Β.)

Στην Αθήνα σήμερα 8 Φεβρουαρίου 2006, ημέρα Τετάρτη και ώρα 09.50΄ π.μ., συνεδρίασε στην Αίθουσα 151 του Μεγάρου της Βουλής, η Ειδική Διακομματική Επιτροπή για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, που απασχολούν τα άτομα με αναπηρία, υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής, κυρίας Ελευθερίας Μπερνιδάκη - Άλντους, με θέμα ημερήσιας διάταξης:
Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής από τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης (Ε.Ρ.Τ.) Α.Ε., κ. Χρήστο Παναγόπουλο, για θέματα της αρμοδιότητας του.

Για τις ανάγκες της τηλεοπτικής μετάδοσης της συνεδρίασης η κυρία Ελένη Κυσσίδου, απέδωσε τα λεχθέντα στη νοηματική γλώσσα.

Στη συνεδρίαση παρέστη ο κ. Χρήστος Παναγόπουλος, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης (Ε.Ρ.Τ.) Α.Ε.

Η Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη απαρτίας, κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης και έκανε την πρώτη ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Παναγόπουλε, σας καλωσορίζω στην Επιτροπή.

Δύο από τα σημαντικότερα θέματα που εξετάζει η Επιτροπή μας είναι: Πρώτον, η πρόσβαση των πολιτών με αναπηρία στην ενημέρωση και δεύτερον, η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης απέναντι στους πολίτες με αναπηρία.

Πιστεύουμε ότι οι απόψεις σας και η εμπειρία σας, ιδιαίτερα σε αυτά τα δύο θέματα θα φανούν πολύ χρήσιμες στο έργο της Επιτροπής.

Υπό τη διοίκηση σας η δημόσια τηλεόραση έχει αποδείξει στην πράξη την κοινωνική της ευαισθησία, αλλά και το σεβασμό της απέναντι στους πολίτες με αναπηρία. Σήμερα στη χώρα μας το τρίτο κανάλι της δημόσιας τηλεόρασης η ΕΡΤ 3 είναι το μοναδικό κανάλι που φιλοξενεί στο πρόγραμμα του τηλεοπτική εκπομπή που απευθύνεται στους πολίτες με αναπηρία και μάλιστα σε καθημερινή βάση. Παρουσιαστής αυτής της εκπομπής που έχει τον τίτλο «Η έκτη αίσθηση» είναι ο δημοσιογράφος Γιώργος Μπελίρης, ο οποίος είναι τυφλός.

Επίσης, είναι γνωστό ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια παροχής προσβάσιμων τηλεοπτικών προγραμμάτων προς τους πολίτες με αναπηρία μέσω των νέων ψηφιακών καναλιών της δημόσιας τηλεόρασης. Κύριε Πρόεδρε, θα ήταν χρήσιμο να μας ενημερώσετε για το συγκεκριμένο θέμα.

Κύριε Παναγόπουλε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς σε μια εποχή που τα Ραδιοτηλεοπτικά Μέσα και ιδιαίτερα η τηλεόραση αποτελεί την κυριότερη πηγή ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, οι πολίτες με αναπηρία βιώνουν τις περισσότερες φορές έναν ιδιόμορφο αποκλεισμό από το πολύτιμο αγαθό της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας που δεν τιμά τη χώρα μας. Εκτός, της εκπομπής της ΕΡΤ 3 που ανέφερα, υπάρχει παντελής έλλειψη ενημερωτικών εκπομπών με περιεχόμενο αναπηρικά θέματα.

Ένα μεγάλο ζήτημα είναι η πρόσβαση των κωφών στα κοινωνικά αγαθά της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας. Όπως γνωρίζετε, βάση του νόμου 2328/1995 οι τηλεοπτικοί σταθμοί υποχρεούνται να μεταδίδουν κάθε μέρα ένα τουλάχιστον δελτίο ειδήσεων στην ελληνική νοηματική γλώσσα με ταυτόχρονη αναγραφή υποτίτλών για την ενημέρωση των κωφών ανθρώπων ελάχιστης διάρκειας 7 λεπτών. Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο νόμο οι τηλεοπτικοί σταθμοί υποχρεούνται να περιλαμβάνουν στο πρόγραμμα τους μια τουλάχιστον φορά το δεκαπενθήμερο ενημερωτικό ή ψυχαγωγικό ή εκπαιδευτικό πρόγραμμα ημίωρης τουλάχιστον διάρκειας στην νοηματική γλώσσα με ταυτόχρονη αναγραφή υποτίτλών για τους κωφούς. Παρατηρείται, όμως, ότι παρά τη θέσπιση αυτών των ειδικών ρυθμίσεων, η πλειοψηφία των τηλεοπτικών σταθμών δεν εφαρμόζει στην πράξη την ισχύουσα νομοθεσία.

Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι τυφλοί. Οι περισσότερες ξένες εκπομπές και ταινίες μεταδίδονται με υπότιτλούς και όχι μεταγλωττισμένες στην ελληνική γλώσσα, γεγονός που κάνει απαγορευτική την παρακολούθηση τους από τυφλούς. Αξίζει να επισημάνω ότι πρόσφατα το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ασχολήθηκε με αυτό το θέμα. Εξέδωσε μάλιστα μια σημαντική γνωμοδότηση, η οποία αναφέρει ότι βάση του νομοθετικού πλαισίου οι τηλεοπτικοί σταθμοί πρέπει να μεταδίδουν μεταγλωττισμένα τα ξενόγλωσσα τμήματα των δελτίων ειδήσεων, κάτι που δε γίνεται σήμερα από κανένα κανάλι.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα κ. Παναγόπουλε είναι η ευαισθητοποιήση της κοινής γνώμης. Η Επιτροπή μας πιστεύει ότι τα Μ.Μ.Ε. και ιδιαίτερα η Ε.Ρ.Τ. μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για τις ιδιαίτερες ανάγκες των πολιτών με αναπηρία. Μια από τις βασικές αιτίες δημιουργίας των αρνητικών στερεότυπων και προκαταλήψεων κατά των αναπήρων στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η ελλιπής ενημέρωση των συμπολιτών μας. Η άγνοια γεννά προκατάληψη, ενώ η σωστή ενημέρωση για την πραγματική κατάσταση της αναπηρίας με τη βοήθεια των Μ.Μ.Ε., μπορεί να ενισχύσει έναν πολιτισμό αποδοχής για τους λιγότερο τυχερούς συνανθρώπους μας.

Στο σημείο αυτό η Πρόεδρος της Επιτροπής καταθέτει έγγραφο το οποίο θα διανεμηθεί στα μέλη.

Το λόγο έχει ο κ. Παναγόπουλος.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης, Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.):
Κυρία Πρόεδρε, να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση που μου κάνατε, για να σας ενημερώσω πως η Ε.Ρ.Τ. βλέπει και προωθεί προγράμματα, που αφορούν άτομα με αναπηρία και πως αυτά θα έχουν καλύτερη πρόσβαση στην ενημέρωση.

Θα σας μιλήσω για τα ψηφιακά προγράμματα που ετοιμάζουμε, γενικότερα. Από τις αρχές Ιανουαρίου η Ε.Ρ.Τ. έχει ξεκινήσει πιλοτικά, τη μετάδοση επίγειου ψηφιακού σήματος. Δηλαδή, περάσαμε στη νέα τεχνολογία. Μεταδίδουμε προγράμματα με την τεχνολογία που έρχεται, που σε όλη την Ευρώπη είναι υπαρκτή και σε πολλές χώρες έχει ξεκινήσει το switch over, δηλαδή, δεν εκπέμπουν πια με το κλασικό αναλογικό σήμα. Εμείς μπήκαμε καθυστερημένα ως χώρα και η Ε.Ρ.Τ. πιλοτικά σε αυτό το πρόγραμμα, διότι ο ιδρυτικός μας νόμος μας επιτρέπει να μεταδίδουμε, με οποιαδήποτε τεχνολογία, προγράμματα της Ε.Ρ.Τ..

Αυτή τη στιγμή εκπέμπονται trailer στην Αττική από το κανάλι 48, από τον Υμηττό και, σε σύντομο χρόνο, από τη Θεσσαλονίκη και το Βόλο. Τα προγράμματα που θα μπουν σε λειτουργία, που αυτή τη στιγμή διαφημίζονται μόνο, είναι τρία. Το ένα θα λέγεται «Prisma Plus», το οποίο είναι ένα πρόγραμμα πολυσυλλεκτικό και το οποίο έχει μεγαλύτερη προσβασιμότητα στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Είναι το «Cine Plus», το οποίο θα έχει ταινίες, ντοκιμαντέρ, παιδικό πρόγραμμα και σειρές. Το τρίτο είναι το «Sport Plus», το οποίο θα έχει αθλητικά γεγονότα, μουσική και ειδήσεις. Αυτή τη στιγμή μεταδίδουμε μέσω της νέας αυτής ψηφιακής πλατφόρμας και το δορυφορικό κανάλι ΡΙΚ SAT. Τα τρία προγράμματα που προανέφερα, θα ξεκινήσουν την κανονική εκπομπή τους, πιλοτικά πάντα, το «Prisma Plus» γύρω στις 15 Μαρτίου, το «Cine Plus» γύρω στις 15 Απριλίου και το «Sport Plus» το Μάιο. Αυτά τα προγράμματα μπορούν να τα λαμβάνουν, όσοι βρίσκονται μέσα στις ζώνες του πιλοτικού προγράμματος, χωρίς συνδρομή. Τα προγράμματα αυτά δεν παίζουν διαφήμιση είναι, δηλαδή, ελεύθερα και το μόνο που χρειάζεται ο πολίτης για να δει αυτά τα κανάλια, είναι η αγορά ενός αποκωδικοποιητή, ο οποίος βρίσκεται στην ελεύθερη αγορά και η τιμή του κυμαίνεται, αυτή τη στιγμή , από 50-150 ευρώ.

Στο ένα από αυτά τα κανάλια θα έχουν καλύτερη προσβασιμότητα τα άτομα με ειδικές ανάγκες, το οποίο είναι πολυσυλλεκτικό και το πρόγραμμα του περιλαμβάνει ειδήσεις, ντοκιμαντέρ κ.λ.π.. θα έχει σε νοηματική γλώσσα επεξήγηση αυτών που λέγονται. Προσπαθούμε και θα δούμε σε ποια φάση θα καταφέρουμε να έχουμε δεύτερο κανάλι ήχου, ώστε να έχουν τη δυνατότητα οι συμπολίτες μας που δεν μπορούν να δουν την εικόνα, να παρακολουθούν αυτά που διαδραματίζονται εκείνη τη στιγμή σο πρόγραμμα. Επίσης, θα υπάρχει μια πεντάλεπτη εκπομπή την ημέρα, που θα ασχολείται με θέματα που αφορούν άτομα με αναπηρία.

Σχετικά με το υπόλοιπο πρόγραμμα της Ε.Ρ.Τ., εκτός από την εκπομπή αυτή της ΕΤ3, που αναφέρατε κι εσείς κυρία Πρόεδρε, έχουμε το απογευματινό δελτίο στη ΝΕΤ, που είναι και στη νοηματική. Φιλοδοξία μας είναι μέσα από το πρόγραμμα «Prisma Plus», η εκπομπή αυτή, που θα είναι καθημερινή και θα ασχολείται με θέματα που αφορούν αυτή την κατηγορία των συμπολιτών μας, να μεταφερθεί, μία φορά την εβδομάδα στο αναλογικό μας κανάλι, αποσπάσματα από τα σημεία εκείνα που έχουν περισσότερο ενδιαφέρον. Νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο, θα μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε την ευαισθητοποίηση των πολιτών απέναντι στα άτομα με αναπηρία.

Προσπαθούμε να έχουμε δύο κανάλια ήχου, ώστε να λύσουμε και το θέμα των ξενόγλωσσων κατ’ αρχήν στο ψηφιακό, αλλά σε πρώτη φάση, ενδεχομένως, θα κατεβάσουμε και το ήχο του ξενόγλωσσου για να κάνουμε επάνω μετάφραση, ώστε να μπορούν παρακολουθούν και οι τυφλοί συμπολίτες μας.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστούμε πολύ, ήταν περιεκτικά αυτά που μας είπατε και ιδιαίτερα πρωτοποριακά. Πιστεύω, ότι σύντομα θα τα δούμε και στη πράξη.

Εγώ θα κάνω μια πού σύντομη πρόταση. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση – και είναι σαφές ότι σηματοδοτεί μια καινούργια εποχή στη χώρα μας, ώστε να συμπεριληφθούν και στο κοινό της τα άτομα με αναπηρία – μπορεί να ηγηθεί μιας ευρύτερης προσπάθειας στο θέμα της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης, σχετικά με τα θέματα αναπηρίας. Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμη, μια διεξαγωγή συνδιάσκεψης, υπό την αιγίδα της Ε.Ρ.Τ., με όλα τα Μ.Μ.Ε. και αντικείμενο συζήτησης, αφ’ ενός, τη δημιουργία προσβάσιμων τηλεοπτικών προγραμμάτων και, αφ’ ετέρου, την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Κύριε Παναγόπουλε, θα ήθελα να ακούσω την άποψη σας.

Το λόγο έχει ο κ. Τσαντούλας

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, μοιραία, όλες οι ερωτήσεις θα κινούνται γύρω από αυτό το θέμα που θέσατε. Όλοι μας μιλάμε για την αξία που έχει η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης απέναντι σε μια ομάδα ανθρώποων, που, δυστυχώς, βρίσκονται σε κοινωνικό αποκλεισμό. Η ευθύνη των Μ.Μ.Ε. είναι μεγάλη, διότι έχουν τη δυνατότητα να παίξουν έναν σημαντικό ρόλο. Ο ρόλος αυτός πρέπει να παιχθεί με μεγάλη προσοχή, διότι ανάλογα με τις εικόνες που θα δείξουν στον κόσμο , μπορεί να έχουν και αρνητικά αποτελέσματα. Επομένως, θέλει προσοχή στην επιλογή του τι θα δείξουν και εκεί χρειάζεται η συνεργασία με ειδικούς, όλων των ειδικοτήτων.

(Συνέχεια ομιλίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΣΑΝΤΟΥΛΑ)

Ακόμη, χρειάζεται αυτά τα προγράμματα να απευθύνονται σε μικρές ηλικίες, δηλαδή να αρχίσουμε από πολύ νωρίς. Δε γνωρίζω πως θα γίνει, αν θα γίνει με κινούμενα σχέδια ή με κάτι άλλο, αλλά θα πρέπει να δείξουμε στα μικρά παιδιά ότι τα άτομα με αναπηρία που βρίσκονται κοντά τους ή όταν παίζουν μαζί τους. Η νέα τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα σε όλους τους τομείς.

Το άλλο θέμα είναι το πώς τα άτομα με αναπηρία θα μπορούν να ενημερώνονται, να διασκεδάζουν και να παρακολουθούν εκπομπές. Και, βέβαια, η χρήση της νοηματικής γλώσσας, κάτι που βλέπουμε εδώ ζωντανά μπροστά μας να γίνεται, θα μπορούσε να αφορά σε όλο το δελτίο ειδήσεων, πιθανόν. Η ΕΡΤ θα μπορούσε να είναι πρωτοπόρος σε αυτήν την προσπάθεια. Είπατε κάποια στιγμή κάτι για ένα κανάλι. Γενικά, αν ήταν δυνατόν, να μην πληρώνουν συνδρομές τα άτομα με αναπηρία. Να τους διευκολύνουμε όσο γίνεται και οικονομικά, ίσως να τους προμηθεύουμε και με αποκωδικοποιητές. Δεν ξέρω τι θα γίνει ως προς αυτό.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντάρας.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ: Ευχαριστώ τον Πρόεδρο της Ε.Ρ.Τ. που ήρθε και ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησή μας. Στη Δημόσια Τηλεόραση θα πέσει, αναγκαστικά, και το μεγαλύτερο βάρος, στην προσπάθεια να υλοποιήσουμε αυτά που σκεφθήκαμε, αυτά που έχουμε συζητήσει και που, τώρα, περιλαμβάνουμε στην τελική εισήγηση, στο τελικό πόρισμα που θα βγει μετά τη λήξη των εργασιών αυτής της Επιτροπής. Αυτό το λέω, επειδή εγώ ασχολούμαι με το θέμα της προσβασιμότητας, με σκέψεις, ιδέες και προτάσεις γύρω από την ευαισθητοποίήση συγκεκριμένων ηλιακών ομάδων – και όχι μόνο-που έχω περιλάβει.

Το βασικό θέμα που χρειάζεται είναι ο τρόπος για να φθάσει το μήνυμα στο δέκτη, πάντοτε σε συνεργασία και με άλλους φορείς. Αλλά εάν δεν υπάρχει ο δέκτης, γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, κύριε Πρόεδρε, ότι δεν υπάρχει το μήνυμα. Αυτό το μήνυμα, μπορούμε να το αναπαράγουμε όλοι οι πολίτες, περισσότερο εμείς, εδώ, που είμαστε μέλη αυτής της Επιτροπής, ευαισθητοποιημένοι έτσι και αλλιώς για να μετέχουμε στη Επιτροπή. Όμως, τώρα, ύστερα από τη λειτουργία τόσων μηνών της Επιτροπής, είμαστε πιο ευαισθητοποιημένοι, γιατί γνωρίζουμε πολύ περισσότερα πράγματα – αν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε, εμείς που δεν είμαστε ανάπηροι, πέραν του θεωρητικού, το μέγα πρόβλήμα της αναπηρίας.

Παρόλα αυτά, το ψάξαμε, το γνωρίσαμε περισσότερο και είμαι βέβαιος ότι σε όλες τις εισηγήσεις μας και τα πορίσματα μας προς την Πρόεδρο θα αναλύσουμε τρόπους με τους οποίους θα προσπαθήσουμε να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο, και όχι μονάχα συναισθηματικά. Διότι, όπως ανέφερε και ο κ. Τσαντούλας, προηγουμένως, πολλοί μπορεί να χρειαζόμαστε, πλέον, κάτι πρακτικό, τουλάχιστον όσον αφορά στην ευαισθητοποίηση του μη ανάπηρου πληθυσμού για τα δικαιώματα του ανάπηρου, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιεί αυτά που θεωρητικώς του δίνει ο νόμος, η Πολιτεία και η τάξη. Διότι το θέμα δεν είναι μόνο τι δικαιώματα έχουν οι ανάπηροι, αλλά κατά πόσο μπορούν να τα δούν να υλοποιούνται. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι νόμοι υπάρχουν πολλοί, αλλά δεν εφαρμόζονται.

Επί του συγκεκριμένου, εγώ προσφέρω τον εαυτό μου και φαντάζομαι και όλοι οι συνάδελφοι σε αυτή την Επιτροπή να χρησιμοποιηθούμε, εάν δια εφόσον εσείς κρίνετε σκόπιμο, δεδομένου ότι είμαστε άτομα πιο γνωστά, πιο προβεβλημένα και μπορούμε να αποτελέσουμε ένα μοχλό που θα βοηθήσει στην εξάπλωση του μηνύματος, σε οποιαδήποτε δραστηριότητα και παραγωγή θα επιλέξει ή θα συμφωνήσει η Δημόσια Τηλεόραση να εφαρμόσει.

Και πάλι σας ευχαριστώ που ήρθατε και είμαι βέβαιος ότι θα προσπαθήσουμε μαζί να κάνουμε καλύτερα πράγματα. Αν σε αυτήν την προσπάθεια μπουν, μάλιστα, και τα ιδιωτικά κανάλια και οι ραδιοφωνίες – διότι τη ραδιοφωνία δεν την έχουμε θίξει, μπορεί, όμως, να παίξει κρίσιμο ρόλο, ανεξάρτητα από το είδος της αναπηρίας- τότε μπορούμε να αποκτήσουμε ένα πάρα πολύ σημαντικό όπλο, που αναμφίβολά θα έχει αποτελέσματα.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Αντωνακόπουλος.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ:
Κυρία Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, καλωσορίζω και εγώ τον Πρόεδρο της Δημόσιας Τηλεόρασης στην Επιτροπή μας. Είναι μια πολύ χρήσιμη συνάντηση, διότι πρέπει, πλέον, να αναδειχθεί ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και οι συχνότητες που χρησιμοποιούν είναι υπηρεσίες δημοσίου συμφέροντος. Βέβαια, η Κρατική Δημόσια Τηλεόραση είναι και δημοσίου χαρακτήρα, αλλά δεν παύουν αυτές οι Υπηρεσίες να εξυπηρετούν τις ανάγκες της κοινωνίας στην οποία απευθύνονται.

Δυστυχώς, τα επικοινωνιακά πρότυπα, όπως αυτά διαμορφώνονται και μέσα από ενημερωτικές εκπομπές, αλλά, κυρίως, μέσα από ψυχαγωγικές εκπομπές και μέσα από τα προγράμματα – από τα οποία το 85% περίπου όλων των πολιτιστικών προϊόντων παράγονται στις Η.Π.Α. και στην Αμερική, ευρύτερα – αποπνέουν ένα ρατσισμό. Μάλιστα, τελευταία, στα ιδιωτικά κανάλια βλέπουμε και εκπομπές που στηρίζονται σε οδυνηρή μεταχείριση ατόμων τα οποία είναι πρόδηλο ότι έχουν κάποια προβλήματα νοητικά και οτιδήποτε άλλο. Πιστεύω ότι αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς σε μια κοινωνία, θα έπρεπε οι αρμόδιες αρχές να έχουν παρέμβει άμεσα και παραδειγματικά σε τέτοιους παραγωγούς, ώστε να λειτουργήσει αυτό και διδακτικά.

Ακούστηκε προηγουμένως ότι λέμε πάρα πολλά και κάνουμε πολύ λίγα ή ελάχιστα ή νομίζουμε ότι έχουμε κάνει το χρέος μας, εάν κάνουμε μια ανέξοδη προσφορά συναισθήματος και πάμε σπίτι μας και , έτσι, τονώνουμε και τον αλτρουισμό μας. Στις πράξεις κρινόμαστε όλοι και χρειάζεται να κάνουμε πάρα πολλές πράξεις, με κόστος , με συγκρούσεις. Διότι, πράγματι, σήμερα υπάρχει πλέον ένας πολιτιστικός ρατσισμός, που βασίζεται στις διαφορετικότητες. Τα άτομα με αναπηρία εκλαμβάνονται διαφορετικά. Εδώ υπάρχει ρατσισμός, πλέον, εικόνας, αφού ζούμε στην εποχή της θεοποίησης της εικόνας. Μέσα από παραγωγές, από πολιτιστικά προϊόντα, από ενημερωτικές και ψυχαγωγικές εκπομπές θεοποιείται μια συγκεκριμένη εικόνα. Δηλαδή πλησιάζουν οι άνθρωποι να θεωρηθούν ότι είναι περιθωριακοί, επειδή δεν ανταποκρίνονται σε μια συγκεκριμένη εικόνα που προβάλλεται. Αυτό είναι το ισοπεδωτικό, το οποίο αφορά και στα άτομα με αναπηρία, διότι αμέσως τα κατατάσσει ως κάτι διαφορετικό. Απορρίπτονται από ένα συγκεκριμένο πρότυπο εκ των προτέρων. Αυτό είναι πολύ δύσκολο, γιατί είναι ένας πολιτιστικός ιμπεριαλισμός, ο οποίος και μέσα από τις δομές και της Δημόσιας και της Ιδιωτικής Τηλεόρασης.

Ενημέρωση, διαπαιδαγώγηση, ψυχαγωγία, παρεμβατικός ρόλος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην επίλυση προβλημάτων: μέσα από αυτά τα 4 πεδία, πρέπει, σε συνεργασία με την εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με αναπηρία και όλους τους άλλους φορείς που υπάρχουν, να επεξεργάζονται παρεμβάσεις. Είναι σίγουρο ότι δεν γνωρίζουν τα δικαιώματα τους τα άτομα που έχουν κάποια αναπηρία, όπως δεν γνωρίζει ο κάθε μέσος Έλληνας τα δικαιώματά του σε αυτή τη χώρα. Γενικώς, πιστεύω ότι είμαστε σε μια καλή κατάσταση, όσον αφορά στη γνώση των δικαιωμάτων μας, αλλά έχουμε ένα Κοινοβούλιο που παράγει πολύ συχνά νόμους. Επομένως, δεν προλαβαίνουμε να τους μαθαίνουμε. Οι νόμοι δίνουν δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Σε σχέση με την προβολή των δραστηριοτήτων, χρειάζεται περισσότερη προβολή. Οι οργανώσεις των ατόμων με αναπηρία έχουν μια σειρά αξιοζήλευτών δράσεων, από τον αθλητισμό έως την πολιτική. Έχουν δράσεις που είναι χρήσιμες στους άλλους, οι οποίοι θεωρούν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Γιατί, τελικά, όπως ορίζεται η υγεία – που δεν είναι μόνο η έλλειψη γνώσεων, αλλά η ψυχοπνευματική και η κοινωνική ευεξία – αν θέλουμε να εφαρμόσουμε αυτήν την ορολογία στην κοινωνία μας, θα διαγνώσουμε πάρα πολύ κόσμο που δεν ικανοποιεί πλήρως τα κριτήρια της υγείας.

Άρα, λοιπόν, ας μη βάζουμε οργανωτικές δομές, με τις οποίες να ξεχωρίζουμε ποιοι είναι με αναπηρία και ποιοι όχι και να αντιμετωπίζονται, ουσιαστικά, ως μια ομάδα με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Πιστεύω ότι πρέπει να δημιουργήσουμε αυτές τις συνθήκες, ότι είμαστε ένα σύνολο όλοι, αλλά ο καθένας, βεβαίως, έχει μια διαφορετικότητα. Σεβόμαστε και προάγουμε τη διαφορετικότητα του καθενός.

(Συνέχεια ομιλίας κ. Παναγιώτη Αντωνακόπουλου)

Σας είπα, όμως, δεν είναι θέμα πολιτικής απόφασης, γιατί αυτή την κοινωνική αξία δεν την παράγουν οι πολιτικοί σήμερα. Είμαστε μια μειοψηφία παραγωγής προτύπων, μια συνιστώσα, όχι τόσο δυνατή στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Αυτό, κυρίως στην εποχή που η δύναμη της εικόνας έχει φύγει μέσα από τη δημοκρατική διαχείριση, γιατί πράγματι πλέον έχουν γίνει τα ΜΜΕ ένας θεσμός μη δημοκρατικά νομιμοποιημένος, που ασκούν εξουσία, όπως θέλουν και όπως τους συμφέρει. Η δημόσια τηλεόραση μπορεί βέβαια να έχει τον πολιτικό έλεγχο της κάθε κυβέρνησης, αλλά δεν πιστεύω ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει έτσι με μια απόφαση μόνη της.

Χρειάζεται, λοιπόν, και στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και οπουδήποτε μπορείτε να θέτετε αυτά τα θέματα. Τουλάχιστον με εσάς μπορούμε να μιλάμε, διότι είστε μέρος του πολιτικού συστήματος, ώστε να θέτετε αυτά τα θέματα, τα οποία μπορεί να μην είναι τόσο συμπαθητικά στην ΑGB. Δεν θα κριθείτε από το πόσο συμπαθητικός θα γίνετε, αλλά από το πόσο αποτελεσματικός και χρήσιμος θα είστε.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει η κυρία Καρύδη.

ΧΡΥΣΗ ΚΑΡΥΔΗ: Εγώ, κύριε Παναγόπουλε, εισηγούμαι στην Επιτροπή μας τα θέματα που αφορούν στην ευαισθητοποίηση και στην ενημέρωση της κοινής γνώμης για την αναπηρία. Πιστεύω ότι είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποι μας με αναπηρία.

Έχω καλυφθεί από τους συναδέλφους, απλώς θα ήθελα να επισημάνω ότι διεθνώς υπάρχει πια μια τάση τα προβλήματα που αφορούν στους ανθρώπους με αναπηρία να μετατοπίζονται σιγά- σιγά από τη θεραπεία, γιατί έχει γίνει κοινώς αποδεκτό ότι η θεραπεία μιας αναπηρίας, ενός ανίατου νοσήματος είναι αντικείμενο της έρευνας και όχι τόσο πολύ της επιστήμης. Δηλαδή, οι γιατροί αποδέχθηκαν ότι δεν μπορούν να θεραπεύσουν την αναπηρία και το κέντρο της θεραπείας αυτής είναι ακριβώς η καλυτέρευση του επιπέδου ζωής των ανθρώπων αυτών. Επομένως, αυτό που έχουμε υποχρέωση ως κοινωνία να κάνουμε , είναι να κάνουμε τη ζωή αυτών των ανθρώπων ευκολότερη. Εκεί είναι που παίζει τεράστιο ρόλο και η ραδιοτηλεόραση.

Συμφωνώ με τον κ. Κωνσταντάρα ότι για παράδειγμα το ραδιόφωνο πέρα από την τηλεόραση είναι ένα μέσο που μπορεί πραγματικά να τον ανακουφίσει, όχι εξακολουθώντας να τον αντιμετωπίζει σαν ένα ιδιαίτερο είδος, αλλά εντάσσοντας τον όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται μέσα στην κοινωνία. Δεν είναι σωστό όλες αυτές οι εκπομπές και τα συνέδρια που κάνουμε να περιθωριοποιούν αυτούς τους ανθρώπους. Το σωστό είναι ακριβώς να προωθήσουμε την ιδέα, ότι είναι ένας από εμάς. Για παράδειγμα, η κυρία Μπακογιάννη μας είπε την προηγούμενη εβδομάδα για μια παιδική χαρά για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Το σωστό είναι σε αυτή την ίδια παιδική χαρά να παίζουν και τα υγιή παιδιά. Μόνο έτσι θα περάσουμε το μήνυμα της αποδοχής, γιατί τελικά το πρόβλημα είναι να αποδεχθούμε τη διαφορετικότητα και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους αυτούς, προβάλλοντας τις ικανότητες τους και όχι τα προβλήματα τους. Τα προβλήματα λίγο πολύ τα ξέρουμε και υπάρχουν νόμοι που τα αντιμετωπίζουν. Από φορείς διαφόρων αναπηρικών συλλόγων, είδαμε ότι αυτά τα άτομα είναι πολύ ικανά στην πληροφορική, στην επεξεργασία προγραμμάτων καθώς και σε πολλά άλλα. Αυτά είναι που πρέπει να προβάλλουμε, ώστε η κοινωνία να φύγει από τα στερεότυπα των προκαταλήψεων και της περιθωριοποίησης. Είμαι σίγουρη ότι θα κάνετε πολύ καλά πράγματα.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Λεβέντης.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Σήμερα συζητάμε ένα σημαντικό θέμα, πώς μπορούν τα άτομα με αναπηρίες να έχουν προσβασιμότητα στην τηλεόραση που είναι κύρια πηγή πληροφόρησης και στο ραδιόφωνο βέβαια. Η δημόσια τηλεόραση από αυτή την άποψη είναι εξαίρεση στο άγονο πεδίο των ραδιοτηλεοπτικών μέσων, όσον αφορά στην αντιμετώπιση τω ατόμων με αναπηρίες. Ένα ερώτημα είναι πως θα μπορέσει να διευρυνθεί μέσα στη δημόσια τηλεόραση, αλλά να επεκταθεί και στην ιδιωτική τηλεόραση, έτσι ώστε το πρόβλημα να το χειρίζονται με την ανάλογη κατανόηση και προσφορά. Πάρα τις προσπάθειες που κάνει η δημοσία τηλεόραση, είμαστε πολύ πίσω ακόμα και πρέπει να γίνουν πολλά. Βέβαια, δεν μπορούμε να απαιτούμε μόνο από την τηλεόραση γενικά να λύσει τα προβλήματα, για τα οποία έχουμε ευθύνη συνολικά, σαν κοινωνία και εμείς εδώ πέρα, σαν ένα μέρος της συντεταγμένης πολιτείας να αντιμετωπίσουμε. Πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα και αν θέλετε να προσφέρουμε και τα μέσα, γιατί θα χρειαστεί οπωσδήποτε και υψηλότερο κόστος και πολύ περισσότερα μέσα για να αντιμετωπιστούν σωστά αυτά τα προβλήματα.

Από την άλλη είναι μερικά πράγματα που μπορούν να γίνουν και που μπορούν να προσφέρουν πάρα πολλά. Η τηλεόραση είτε δημόσια είτε ιδιωτική θα πρέπει κάθε μέρα να έχει εικόνες από τα πεζοδρόμια που είναι κατειλημμένα από αυτοκίνητα, από τα μηχανάκια που περνάνε πάνω από τα πεζοδρόμια και όλα αυτά που κάνουν την καθημερινότητα των ατόμων με ειδικές ανάγκες πιο δύσκολη. Νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να γίνει συνείδηση σε κάθε πολίτη, όπως κάθε πολίτης θα πρέπει να καταλάβει ότι σε αυτό τον τόπο δεν μπορεί να κακομεταχειρίζεται τους αδύναμους και τα ζώα, αλλά κάποιες υποχρεώσεις τις οποίες θα πρέπει να τηρεί.

Ένα άλλο θέμα εκτός από την ενημέρωση και την ψυχαγωγία είναι και η απασχόληση των ατόμων με αναπηρία, που θα πρέπει, επίσης, να περάσει και μέσα από τη ραδιοτηλεόραση το μήνυμα ότι όλοι έχουν υποχρέωση να βοηθήσουν και αυτούς τους συνανθρώπους μας να έχουν μία απασχόληση, όχι μόνο γιατί έτσι λύνουν οικονομικά το πρόβλημα, αλλά γιατί δεν καταδικάζονται κιόλας να είναι κάπου καθηλωμένοι. Έχουν το πρόβλημα τους και είναι περιορισμένοι και καθηλωμένοι λόγω της αναπηρίας τους, εμείς μη μεγεθύνουμε το πρόβλημα, απεναντίας μπορούμε να τους διευκολύνουμε. Όταν λέμε να τους βοηθήσουμε δεν πρέπει να το βλέπουμε σαν φιλανθρωπία, αλλά σαν ένα ανθρώπινο δικαίωμα που έχουν και το οποίο εμείς ή τους το στερούμε ή τους το περιορίζουμε.

Εύχομαι και ελπίζω σύντομα να έχουμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα και επίσης να γίνει μια κίνηση στην πρόταση που έκανε η κυρία Μπερνιδάκη, ώστε και οι άλλοι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί να ευαισθητοποιηθούν και αυτοί και να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Επομένως, εδώ πέφτει διπλό το βάρος στη δημόσια ραδιοτηλεόραση, να συνεχίσει να επεκτείνει και να βελτιώσει τα προγράμματα της και να γίνει οδηγός και για τους άλλους να ακολουθήσουνε.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής):
Το λόγο έχει ο κ. Νασιώκας.

ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Θεωρώ ότι η σημερινή συνάντηση με τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της δημόσιας τηλεόρασης είναι πάρα πολύ χρήσιμη. Το θέμα των ατόμων με αναπηρία είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και πρέπει ο καθένας να δει τι μπορεί να κάνει από τη δική του πλευρά. Η δημόσια τηλεόραση όλα αυτά τα χρόνια έχει κάνει πολλά, αλλά σε μια κοινωνία που παραμένει ακόμη μακριά από το πρόβλημα, με συντηρητικές απόψεις, χωρίς να έχει πλησιάσει, όσο πρέπει, ανθρώπους με αυτή τη διαφορετικότητα, επειδή κρατάμε αποστάσεις από αυτούς γιατί δεν τους γνωρίζουμε. Όταν τους γνωρίσουμε, είμαστε πολύ κοντά τους και καταλαβαίνουμε ότι είναι ίδιοι με εμάς, κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα με πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες. Όταν ήμουνα στο Υπουργείο Υγείας και έγινε ο πρώτος Επιθεωρητής του Σώματος Υγείας, κατέλαβε τη θέση ένας πάρα πολύ αξιόλογος άνθρωπος, ο οποίος ήταν τυφλός και κατάλαβα ότι αξίζει πολύ περισσότερο από άλλους οι οποίοι είναι στην ίδια θέση.

Κύριε Παναγόπουλε, πιστεύω ότι η δημόσια τηλεόραση σε όλα τα επίπεδα κανει πολλά, αλλά μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα. Μπορεί να συμπαρασύρει το όλο κύκλωμα της ενημέρωσης, λειτουργώντας ως παράδειγμα προς αυτή την κατεύθυνση. Θεωρώ την πρόταση της κυρίας Προέδρου, για αυτή την συνδιάσκεψη – ημερίδα, επιστημονική – πολιτική, στην οποία θα συμμετέχουν όλα τα μέσα ενημέρωσης, πάρα πολύ χρήσιμη, προβάλλοντας έτσι τα θετικά πρότυπα των ατόμων με αναπηρία ή ελέγχοντας όλους εμάς που ασχολούμαστε με τη διοίκηση όπου κι αν βρισκόμαστε με το τι κάνουμε ή δεν κάνουμε. Θέλω να πω, λοιπόν, ότι επειδή φέτος είναι έτος εκλογών για την τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση και επειδή μέσα από αυτή τη διοίκηση περνούν και θα μπορούσαν να περνάνε πάρα πολλά πράγματα για το κίνημα των ατόμων με αναπηρία και την ευαισθητοποίηση, φαντάζομαι ότι και η τηλεόραση μπορεί να προκαλέσει έναν θετικό ανταγωνισμό, για να δούμε ποιος έκανε περισσότερα αυτή την τετραετία για το θέμα αυτό, διεκδικώντας πάλι την ψήφο του λαού. Θεωρώ ότι η κοινωνία μας κρίνεται περισσότερο από την ευαισθησία της σε αυτά τα πράματα και όχι πόσα χιλιόμετρα τσιμέντο έριξε και ασφαλτόστρωσε δρόμους, για παράδειγμα, σε ένα δήμο ή μια νομαρχία.

Επειδή αυτήν την πορεία πρέπει να την επιταχύνουμε, πιστεύω ότι η δημόσια τηλεόραση μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά σε αυτήν την πορεία της επιτάχυνσης και της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης και να ακολουθήσουμε άλλες ποιο ανεπτυγμένες αμάδες τις κοινωνίας και γιατί όχι, να τις ξεπεράσουμε.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Παναγόπουλε, σαφώς εμείς τα λέμε αυτά «στην πεθερά» για να τα ακούει και η νύφη». Λόγω της παρουσίας σας εδώ και επειδή θέλουμε να στείλουμε σε όλα τα Μ.Μ.Ε. ένα μήνυμα, μία κραυγή απελπισίας αλλά και ένα πρόσταγμα ότι η ανάγκη είναι επιτακτική στο να αλλάξει κάτι στην ελληνική κοινωνία. Γνωρίζουμε ότι η δημόσια ραδιοτηλεόραση θα κάνει πρώτη το καθήκον της και θα είναι πρωτοπόρος, σας προτρέπουμε να το κάνετε όσο το δυνατόν γρηγορότερα και συνεχώς να βελτιώνετε αυτά που θα έχετε ξεκινήσει, αλλά κυρίως να είστε εσείς το καλό παράδειγμα για όλους τους συναδέλφους σας στο χώρο της διοίκησης, των Μ.Μ.Ε., της δημοσιογραφίας και των ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών.

Αντιλαμβανόμαστε, βέβαια, ότι ο ραδιοτηλεοπτικός χρόνος μεταφράζεται σε χρήμα. Κοστίζει ακριβά, παρ’ όλα αυτά προκειμένου να εξυπηρετηθεί το ύψιστο κοινωνικό αγαθό της ενημέρωσης των πολιτών με αναπηρία από την μία πλευρά και την ενημέρωσης της κοινής γνώμης για την πραγματική κατάσταση της αναπηρίας από την άλλη, θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να δοθεί ικανός χρόνος γι’ αυτό το σκοπό, απ’ όλα τα κανάλια, απ’ όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και τις εφημερίδες. Αυτό που δυστυχώς παρατηρούμε όλοι εδώ στην Επιτροπή είναι ότι εκδηλώνεται ένα εποχιακό και επιπόλαιο ενδιαφέρον, για τα θέματα που απασχολούν τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειες τους, σε επετειακές ημέρες, όπως το έτος των αναπήρων, η 3η του Δεκέμβρη κ.λ.π..

Για να συμβαδίσουμε με τις επιταγές του 21ου αιώνα, για να εφαρμόσουμε της Οδηγίες της Ε.Ε. για την άρση των διακρίσεων και την ίση μεταχείριση στους χώρους απασχόλησης, για να είμαστε συνεπείς με τον ελληνικό μας ανθρωπιστικό πολιτισμό και με τον χριστιανισμό, όσοι πιστεύουν, πρέπει αυτή η τακτική να αλλάξει, γιατί τα κροκοδείλια δάκρυα πλέον δεν αρκούν. Οι δηλώσεις για ευαισθησία δεν φθάνουν. Και η πραγματική συγκίνηση ρίγους, αλλά συγχρόνως και αηδίας απέναντι στα άτομα με αναπηρία και αυτό δεν είναι πια παραδεκτό. Έχουμε βρεθεί, λοιπόν, στο δυσάρεστο στάδιο να ανακαλύπτουμε ενδιαφέρον για αυτά τα σοβαρά θέματα της αναπηρίας που εύκολα μπορεί να χαρακτηριστεί υποκριτικό, ή τουλάχιστον εφήμερο και πολλές φορές συνοδεύεται με επιδεικτικές κοινωνικές εκδηλώσεις, που δεν έχουν τόσο ως ζητούμενο και στόχο την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής για τους αναπήρους, αλλά την προβολή αυτών που οργανώνουν αυτές τις εκδηλώσεις.

Με σκοπό να αναδειχθούν τα θέματα που απασχολούν τους συμπολίτες μας με αναπηρία και με την ελπίδα ότι εσείς θα βοηθήσετε όσο μπορείτε, σας καλέσαμε σήμερα εδώ. Πείτε μας, λοιπόν, ό,τι εσείς μπορείτε να κάνετε και ίσως απ’ αυτό το χώρο να γεννηθούν και κάποιες καινούριες ιδέες.

Το λόγο έχει ο κ. Παναγόπουλος.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης (Ε.Ρ.Τ.) Α.Ε.): Πριν ξεκινήσω με τα επιμέρους θέματα θα ήθελα να πω ότι εμείς, ως δημόσια τηλεόραση, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε τα άτομα με ειδικές ανάγκες ενοχικά, ότι κάτι δηλαδή δεν κάναμε ή ότι κάτι πρέπει να κάνουμε που δεν έχει γίνει κ.λπ.. Η αντιμετώπιση θα είναι επί ίσης όροις. Θα προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα, το οποίο θα είναι για όλους τους Έλληνες και θα έχει καλύτερη προσβασιμότητα στους συμπολίτες μας που έχουν κάποια προβλήματα. Μέχρι εκεί δεν είναι κάτι περισσότερο, κάτι διαφορετικό, κάτι που πρέπει να ξεχωρίσει και από αυτό θα κριθούμε.

Κυρία Πρόεδρε, σε ό,τι αφορά τη συνδιάσκεψη όλων των μέσων, νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να γίνει από άλλον φορέα και όχι από εμάς. Ενδεχομένως και μέσα από τη Βουλή ή κάποιος τρίτος να κάνει αυτή τη συνδιάσκεψη και εμείς, ως δημόσια ραδιοτηλεόραση, να την καλύψουμε, μέσω χορηγίας επικοινωνίας και να συμμετέχουμε σε ό,τι θα είναι αυτό, διάλογος ή ημερίδα.

(Συνέχεια ομιλίας κ. Χρήστου Παναγόπουλου, Πρόεδρου και Διευθύνοντα Σύμβουλου της Ελληνικής Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης (Ε.Ρ.Τ.) Α.Ε.)

Νομίζω ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος, παρά η Ε.Ρ.Τ. να κάνει την συνδιάσκεψη αυτή.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ – ΑΛΝΤΟΥΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής):
Είναι καταπληκτική η ιδέα. Να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε μέσω της Βουλής και να δεχθούμε τη δική σας παρουσίαση και βοήθεια.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης (Ε.Ρ.Τ.) Α.Ε.): Είμαστε ανοιχτοί πάντα για ό,τι νομίζετε ότι μπορεί να γίνει, αλλά δε νομίζω ότι η Ε.Ρ.Τ. είναι ο κατάλληλος φορέας για να κάνει τη συνδιάσκεψη. Βεβαίως, να την προβάλει, να συμμετέχει, να βοηθήσει και να είναι εκεί.

Σε ότι αφορά στα προγράμματα, όπως αναφέρατε κ. Τσαντούλα, να έχουμε προσοχή στις επιλογές, να είναι σε συνεργασία με ειδικούς, να είναι κυρίως για μικρές ηλικίες κ.λπ.. Θα επαναλάβω ότι δεν πάμε να κάνουμε ένα πρόγραμμα, που είναι για άτομα με αναπηρία. Αν πάμε και κάνουμε στην τηλεόραση ένα τέτοιο πρόγραμμα, είναι σαν να κάνουμε ένα κανάλι για ανθρώπους του περιθωρίου. Αυτό δεν είναι σωστό. Μέσα από την 50λεπτη εκπομπή, που θα αφορά σε θέματα ατόμων με αναπηρία, εκεί θα δούμε πως θα τα προβάλουμε και θα τα διαχειριζόμαστε. Αν κάνουμε ένα κανάλι για ανθρώπους με αναπηρία, αποτύχαμε. Απλώς, θα προσπαθήσουμε να μπορούν να το παρακολουθούν καλύτερα.

Ειπώθηκε, να μπορούν να παρακολουθούν ειδήσεις. Θα προσπαθήσουμε, οι ειδήσεις των 21.00’, που έχουμε στο αναλογικό κανάλι, στο ψηφιακό κανάλι να τις έχουμε και εκεί με όλες τις ευκολίες της νοηματικής και ό,τι άλλο θα μπορέσουμε στην πορεία να προσθέσουμε σα τεχνολογικά βοηθήματα για την καλύτερη παρακολούθηση. Αυτό είναι το πρώτο βήμα, που θα κάνουμε ή θα κάνουμε ένα 5λεπτο δελτίο νωρίτερα, το οποίο θα έχει ακόμη μεγαλύτερες δυνατότητες προσβασιμότητας. Δηλαδή, δουλεύουμε με την τεχνολογία, προκειμένου αυτό που έχουμε να το κάνουμε ίδιο και για τους υπολοίπους.

Όσον αφορά στους δέκτες, η Πολιτεία αυτή τη στιγμή φροντίζει, ώστε οι αποκωδικοποιητές να φτάσουν στις κατηγορίες των ανθρώπων με αναπηρία, χωρίς αυτοί να πληρώσουν. Αυτό θα γίνει μέσα από το ΙΚΠΑ και μέσα από τις διάφορες οργανώσεις, που υπάρχουν σε συνεργασία με τη Γραμματεία Τύπου, με την κοινωνία της πληροφορίας και πιθανώς, με ευρωπαϊκά κονδύλια.

Νομίζω, ότι ήταν και πολιτική βούληση που υπήρχε, στο να φτάσουμε κάποια στιγμή σε μια τέτοια κατάσταση. Πρώτον, γιατί δεν αφορά μονό στην τηλεόραση, το να πάρουν αυτούς τους αποκωδικοποιητές, οι οποίοι έχουν και διαδραστικότητα, δηλαδή, μπορούν να συνδεθούν και με το internet κ.λπ., αλλά θα βοηθήσουν στο να γίνουν και πλατφόρμες μέσα στο internet για καλύτερη επικοινωνία, για καλύτερη πληροφόρηση κ.λπ.. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα είναι και η μετάδοση των ψηφιακών προγραμμάτων της τηλεόρασης. Τη δράση αυτή δεν την έχει η Ε.Ρ.Τ., την έχουν οι φορείς που ανέφερα, δηλαδή, η Πολιτεία, η Γραμματεία και οι φορείς των ατόμων με αναπηρία. Νομίζω, ότι είναι πολύ σημαντικό αυτό, διότι θα διευκολύνει αυτούς τους ανθρώπους να πάρουν χωρίς κόστος έναν αποκωδικοποιητή, που κοστίζει γύρω στα 150 – 170 ευρώ και να έχουν διαδραστική επικοινωνία με διάφορα.

Σε ό,τι αφορά στο ρατσισμό προγραμμάτων στη διαφορετικότητα, πιθανώς να υπάρχει αυτή τη στιγμή, γιατί, ίσως, είμαστε μια από τις λίγες χώρες, που δεν έχουμε μεταγλώττιση, που θα βοηθούσε πολλούς συνανθρώπους μας να παρακολουθούν. Αυτά είναι μοντέλα, που για να αλλάξουν θέλουν δεκαετίες. Εμείς μέσα από το ψηφιακό θ α προσπαθήσουμε να μεταγλωττίσουμε σειρές και αυτό κάποια στιγμή να οδηγήσει και τα άλλα κανάλια στο να πάμε στον μεταγλωττισμό. Βέβαια, είναι μια αλλαγή κουλτούρας στη χώρα και δεν ξέρω αν θα το πετύχουμε. Οπωσδήποτε θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε μέσα από αυτή την εκπομπή τις ικανότητες, που έχουν αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίες είναι πάρα πολλές και μάλιστα ίδιες και περισσότερες με εμάς σε πάρα πολλά πράγματα.

Σε ότι αφορά στην προσβασιμότητα, νομίζω ότι αυτό το πιλοτικό πρόγραμμα, που φτιάχνουμε στην ψηφιακή τηλεόραση, μας δίνει, ως δημόσια τηλεόραση, τη δυνατότητα να έχουμε περισσότερες εμπειρίες και να δούμε, πως θα τις περάσουμε σε όλα τα άλλα προγράμματα, για να μπορούν να έχουν προσβασιμότητα όλοι οι άνθρωποι. Με την τεχνολογία και με την εργασία, που θα γίνει στο ψηφιακό κανάλι, διότι θα εργαστούν άνθρωποι, που ξέρουν νοηματική, εξειδικευμένο προσωπικό, που μπορεί να βάζει υπότιτλούς γρήγορα και σωστά, για να μπορούν κάποιοι να παρακολουθούν προγράμματα, που δεν ακούν, όλη αυτή η εμπειρία, που θα σωρευτεί γρήγορα, θα τη μεταφέρουμε και στα υπόλοιπα κανάλια. Δηλαδή, το Prisma Plus είναι το ξεκίνημα, για να περάσουμε και σε άλλα ψηφιακά κανάλια και στα αναλογικά στη συνέχεια, τις εμπειρίες και τις τεχνολογίες, που θα αναπτύξουμε σε αυτό. Δε θα μείνουμε στη νοηματική μόνο σε αυτό το κανάλι, πιθανώς, θα την περάσουμε και στα άλλα τρία ψηφιακά. Υπότιτλους θα περάσουμε και στα άλλα κανάλια είτε ψηφιακά είτε αναλογικά. Αυτό που προτείνω είναι να ξεκινήσουμε κάτι και να δούμε πως το στήνουμε, να κριθούμε από αυτό και να το διευρύνουμε.

Όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται έχει κόστος, το οποίο πληρώνει η δημόσια τηλεόρ

αρχή

Αποστολή σελίδας